Kusza
Z Wikipedii
Kusza to broń miotająca neurobalistyczna (wykorzystująca energię sprężystości) podobna do łuku. Zasadnicza różnica w użyciu polega na możliwości wstrzymania się ze strzałem przez dowolnie długi czas po naciągnięciu cięciwy. Cięciwę naciąga się ręcznie, korbą lub lewarem, a dopiero potem strzela naciskając spust.
Kusze wykorzystywane są od przynajmniej dwóch tysięcy lat, a w średnowieczu, stanowiły popularną i często doskonaloną broń ze względu na relatywnie łatwe użytkowanie, duży zasięg rażenia, oraz cichą pracę. Stosowanie kuszy w wojnach przeciwko chrześcijańskim władcom i rycerzom za wyjątkiem krucjat zostało zakazane przez edykt Soboru Laterańskiego z roku 1139 "broń niegodna rycerza"; zakaz został następnie potwierdzony przez papieża Innocentego III).
Współcześnie, kusze są w niektórych krajach dopuszczane jako broń myśliwska i sportowa. Nowe kusze są wykonane w całości z metalu lub częściej z kompozytów, oraz wykorzystują znane z łuków mechanizmy bloczkowe. Bełty najczęściej wykonywane są z mocnego stopu aluminium. W Polsce, mimo ograniczeń prawnych które w praktyce wykluczają możliwość legalnego posiadania kuszy, istnieje kilka zakładów trudniących się wykonywaniem odręcznych replik średniowiecznych mechanizmów, a bractwa rycerskie organizują konkursy strzeleckie.
[edytuj] Budowa kuszy
Typowy mechanizm uwalniający cięciwę zwany jest orzechem. Kusze były przeznaczone do zwalczania ciężko opancerzonych celów z racji większego naciągu niż łuk i, co za tym idzie, większej prędkości początkowej pocisku. Naciąg łuku wynosił maksymalnie 60 kilogramów, ciężkie kusze, naciągane specjalnymi urządzeniami, potrafiły osiągać powyżej 120 kg. Kusza jest przeznaczona do strzelania na wprost. Nie można strzelać z niej tak jak z łuku - pod kątem gdyż pociski stracą siłę przebicia.
Kusza składa się z następujących części:
- Zamek
- orzech
- (spust kuszy)
Kusza strzela bełtami, które składają się z:
[edytuj] Sytuacja prawna
W myśl polskiego prawa (Dz. U. z 1999 roku Nr 53, poz. 549), w odróżnieniu od łuku i innej broni tego typu, posiadanie kuszy wymaga zezwolenia. W praktyce, wnioski o pozwolenia spotykają się niemal zawsze z odmową ze względu na treść Rozporządzenia MSWiA z dnia 20 marca 2000 r w sprawie rodzajów szczególnie niebezpiecznych broni i amunicji, oraz rodzajów broni odpowiadającej celom, w którym może być wydane pozwolenie na broń.
W związku z tym stanem rzeczy, który de facto czyni łatwiejszym uzyskanie pozwolenia na broń palną, obowiązujące przepisy są ignorowane lub omijane przez wielu hobbystów i sportowców.
