Leônidas (piłkarz)
Z Wikipedii
Leonidas da Silva, znany jako Leonidas (6 września 1913 - 24 stycznia 2004), piłkarz brazylijski.
Był jednym z najbardziej znanych piłkarzy w historii futbolu brazylijskiego, symbolem piłki nożnej w czasach przed epoką Pelego; nazywano go "czarnym diamentem" i "człowiekiem z gumy". Grał jako łącznik i środkowy napastnik, reprezentował kluby Vasco da Gama Rio de Janeiro i Flamengo Rio de Janeiro, a także Nacional Montevideo; w latach 1932-1946 24-krotny reprezentant Brazylii, zdobywca 25 bramek w meczach reprezentacji.
Dwukrotnie uczestniczył w finałach Mistrzostw Świata; w 1934 zdobył bramkę w meczu z Hiszpanią, a w 1938 był już królem strzelców całej imprezy, trafiając we wszystkich meczach (3 bramki z Polską, 1 bramka w pierwszym i 1 w powtórzonym meczu z Czechosłowacją, 2 bramki w meczu o trzecie miejsce ze Szwecją); Brazylia zajęła w imprezie trzecie miejsce.
Do legendy, szczególnie polskiej piłki, przeszedł mecz I rundy. Leonidas zdobył w nim trzy bramki, ale starczyło to do zwycięstwa dopiero po dogrywce wobec jeszcze lepszej skuteczności Polaka Wilimowskiego. O grze Leonidasa krążyły m.in. opowieści, że fragment tego meczu (według niektórych cały mecz!) grał bez butów piłkarskich, rzekomo przyzwyczajny do grania boso na plażach brazylijskich; najprawdopodobniej został ubarwiony fakt uszkodzenia i wymiany butów w trakcie meczu.
