Leniwiec trójpalczasty
Z Wikipedii
Leniwec trójpalczasty | |
Leniwiec trójpalczasty |
|
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ssaki |
Podgromada | ssaki żyworodne |
Szczep | łożyskowce |
Rząd | szczerbaki |
Rodzina | leniwce trójpalczaste |
Gatunek | leniwiec trójpalczasty |
Nazwa systematyczna | |
Bradypus tridactylus |
Leniwiec trójpalczasty (Bradypus tridactylus L.) - typowy przedstawiciel leniwców trójpalczastych. Długość ciała 50-60 cm, waga ok. 5 kg. Ciało walcowate, grube i silne kończyny, mała, okrągła głowa.. Ogon szczątkowy, ok. 4 cm. Prowadzi życie nadrzewne, nocne, w lasach Ameryki Południowej, gdzie nazywany jest ai.
Spis treści |
[edytuj] Opis gatunku
[edytuj] Sierść
Sierść składa się z krótkich wełnistych i długich, szczeciniastych włosów. Kolor zwierzęcia szary, po bokach brązowawy; między łopatkami występuje jaśniejsza plama (speculum) z ciemnym deseniem pośrodku. Na tym obszarze znajduje się gruczoł wydzielniczy, który ma prawdopodobnie duże znaczenie w czasie kopulacji. Włosy rosną w kierunku od brzucha do grzbietu, co prawdopodobnie ma związek z "wiszącym" trybem życia. W zmodyfikowanym włosie rozwijają się bakterie i glony; te ostatnie nadają zielonkawą barwę sierści. U leniwców hodowanych w ogrodach zoologicznych glony zanikają.
[edytuj] Kończyny
Kończyny tylne krótsze, przednie, znacznie dłuższe, z trzema palcami, co odróżnia go od leniwców dwupalczastych. Palce połączone ściśle ze sobą i pokryte wspólną skórą, co uniemożliwia niezależne ruchy; poza tę wspólną osłonę ze skóry wystają j edynie ostatnie człony palców, zaopatrzone w trzy długie długie i mocne pazury (ok. 6 cm długości), sierpowato zagięte ku dłoni czy stopie, którymi utrzymuje się w pozycji "do góry nogami" na gałęziach. Stopy pokryte włosem, z którego wystają długie, silne pazury.
[edytuj] Uzębienie
Leniwiec ma 18 stale rosnących zębów: 10 w górnej szczęce i 8 w żuchwie. Zęby mają budowę prymitywną i nie pozwalają na wyróżnienie trzonowców czy siekaczy. Leniwiec trójpalczasty ma bardzo dobry wzrok, ale słaby słuch. Potrafi obrócić głowę o 180° w lewo i w prawo, co zawdzięcza obecności 8-9 kręgów.
[edytuj] Behawior
Leniwiec trójpalczasty trawi bardzo powoli. W celu defekacji schodzi na ziemię - tylko raz na tydzień. Latryny leniwców stanowią ślad ułatwiający ich zaobserwowanie, które normalnie jest bardzo trudne. Samiec i samica mają gruczoły, którymi znaczą drzewa. Umieszczone są one koło odbytu, koło nosa i na grzbiecie (w obrębie speculum). Leniwiec trójpalczasty oddycha zaledwie 6-8 razy na minutę, czyli rzadziej niż którykolwiek z pozostałych przedstawicieli szczerbaków (mrówkojady, pancerniki). Wynika to ze stosunkowo niskiej temperatury ciała leniwca (ok. 32°C). Po ziemi porusza się niedołężnie z szybkością do 7 m na minutę, jednakże na drzewo wysokości 16 metrów może się wdrapać w przeciągu 8-10 minut. Jest dobrym pływakiem, co ma niewątpliwie duże znaczenie przy okresowych wylewach wielkich południowoamerykańskich rzek.