Leszek Błażyński
Z Wikipedii
Leszek Błażyński (ur. 5 marca 1949 w Ełku, zm. 6 sierpnia 1992 w Katowicach) - mechanik, bokser wagi muszej.
Dwukrotny brązowy medalista olimpijski z Monachium (1972) i Montrealu (1976). Mistrz Europy - Halle 1977) i wicemistrz (Madryt 1971), uczestnik Mistrzostw Europy Belgrad 1973 i Mistrzostw Świata 1978 (waga kogucia); dwukrotny mistrz Polski (1971, 1973) i trzykrotny wicemistrz 1969 (waga papierowa), 1972 i 1980; i 11-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych.
Zawodnik klubów: Mazur Ełk (1964-1969), BBTS Włókniarz Bielsko-Biała (1969-1974) i Szombierek Bytom (1976-1983)
Łącznie stoczył 317 walk (282 zwycięstwa, 4 remisy, 31 porażek). Ostatnią - 30 października 1983.
Odznaczony został m.in. Złotym, Srebrnym i Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz Krzyżem Kawalerskim OOP w 1976.
6 sierpnia 1992 w Katowicach popełnił samobójstwo. Został pochowany 11 sierpnia 1992 na cmentarzu w Katowicach przy ul. Murckowskiej.
Kategorie: Zalążki artykułów - biografia • Polscy olimpijczycy (Monachium 1972) • Polscy olimpijczycy (Montreal 1976) • Polscy bokserzy na olimpiadach • Polscy medaliści olimpijscy • Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich, Monachium 1972 • Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich, Montreal 1976 • Ludzie związani z Ełkiem • Samobójcy • Urodzeni w 1949 • Zmarli w 1992
