Leszek Nowak

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Leszek Nowak (ur. 1943, Więckowice) - polski filozof.

Absolwent prawa i nauk filozoficznych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytecie Warszawskim.

Od 1976 r. profesor nadzwyczajny z zakresu nauk filozoficznych (ówcześnie najmłodszy profesor w Polsce). Profesor zwyczajny od 1990 r. Członek-korespondent PAN. Założyciel (w 1975 r.) i redaktor naczelny Poznań Studies in the Philosophy of the Sciences and the Humanities. Zajmuje się głównie metodologią nauk. W czasie stanu wojennego internowany w Ostrowie Wielkopolskim.

Twórca, wraz z Jerzy Kmitą i Jerzym Topolskim tzw. "poznańskiej szkoły metodologicznej", której program badawczy koncentrował się na rekonstrukcji teorii materializmu historycznego za pomocą aparatury pojęciowej pozytywizmu logicznego. Poglądom "poznańskiej szkoły metodologicznej" i filozofii Leszka Nowaka poświęcone jest studium krytyczne Jacka Tittenbruna Dialektyka i scholastyka. O pewnej próbie obalenia Marksa (wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1986).

[edytuj] Prace

Studia nad teoretycznymi podstawami humanistyki, Warszawa 1968 (razem z Jerzym Kmitą);
U podstaw marksistowskiej aksjologii, Warszawa 1971;
U podstaw Marksowskiej metodologii nauk, Warszawa 1971;
Anatomia krytyki marksizmu, Warszawa 1973;
O naturze dialektyki marksistowskiej, w: "Studia Filozoficzne" 1974, nr 4;
Problemy metody idealizacji, w: "Studia Filozoficzne" 1974, nr 4;
Zarys marksistowskiej filozofii nauki, Warszawa 1974;
Wykłady z filozofii marksistowskiej, tom I Dialektyka, Poznań 1976;
O tzw. formalnologicznej koncepcji dialektyki, w: Jerzy Kmita (red.), Założenia teoretyczne badań nad rozwojem historycznym, Warszawa 1977;
U podstaw dialektyki Marksowskiej, Warszawa 1977;
Wstęp do idealizacyjnej teorii nauki, Warszawa 1977;
Wykłady z filozofii marksistowskiej, tom II Ontologia i epistemologia, Poznań 1978;
Historyzm metodologiczny w kategorialnej interpretacji dialektyki, w: Zdzisław Cackowski, Jerzy Kmita (red.), Społeczny kontekst poznania, Warszawa 1979;
Historical Momentums and Historical Epochs. An Attempt at a non-Marxian Historical Materialism, w: "Analyse und Kritik" 1979, nr 1;
Interpretacje i programy, czyli co materializm historyczny daje nam tu i teraz, w: "Zdanie" 1979, nr 4;
Wartości i klasy społeczne, w: "Etyka" 1979, t. 17 (razem z P. Buczkowskim);
Głos klasy ludowej: polska droga od socjalizmu, wyd. Alternatywy, Poznań 1980;
Socjalistyczny sposób panowania człowieka nad człowiekiem, wyd. WIW, Poznań 1980;
Adaptacja i rewolucja. Problem ruchu formacji społeczno-ekonomicznej w materializmie historycznym, w: "Studia Socjologiczne" 1981, nr 4;
Błędy Lenina czyli o konieczności socjalizmu w Rosji, wyd. NSZ PP, Poznań 1981;
Fundamentalny błąd Marksa czyli o konieczności socjalizmu, wyd. NZS WSP, Szczecin 1981;
Przeciw ekonomistom, wyd. NZS AE, Poznań 1981;
Wolność i władza, wyd. NZS, Poznań 1981;
Mity socjalizmu, część I Mit odnowy, bez daty;
Property and Power. Towards a non-Marxian Historical Materialism, Dordrecht/Boston/Lancaster: Reidel 1983;
O tzw. transformacji ustrojowej, w: K. Zamiara (red.), Nauki społeczne wobec transformacji ustrojowej, Poznań 1993;
O zagadnieniu tak zwanej transformacji ustrojowej, w: K. Zamiara (red.), Transformacja w refleksji humanistycznej, Poznań 1994;
Byt i myśl, tom I: Nicość i istnienie, Poznań 1998;
Gombrowicz: człowiek wobec ludzi, Warszawa 2000.