Liga Mistrzów siatkarzy
Z Wikipedii
Siatkarska Liga Mistrzów (pierwotnie CEV Champions League, od sezonu 2001/2002 Indesit European Champions League) – najważniejsze i najbardziej prestiżowe europejskie rozgrywki klubowe w piłce siatkowej mężczyzn, prowadzone corocznie (co sezon) od edycji 1995/1996, które zastąpiły - rozgrywany od sezonu 1959/1960 do 1994/1995 - Klubowy Puchar Europy Siatkarzy (KPES).
Spis treści |
[edytuj] Historia
Ligę Mistrzów siatkarzy utworzono w 1995 pod oficjalną angielskojęzyczną nazwą CEV Champions League, na wzór coraz wówczas popularniejszego piłkarskiego odpowiednika. Za jej organizację oraz funkcjonowanie od początku odpowiedzialna pozostaje Europejska Konfederacja Piłki Siatkowej (ang. CEV). Eliminacje do premierowej edycji przeprowadzono jesienią 1995, wyłaniając w ten sposób 12 drużyn, które podzielono na dwie 6-zespołowe grupy, tworzące premierową Ligę Mistrzów. Zakwalifikowali się do niej mistrzowie 11 krajowych federacji sezonu 1994/1995 (w tym mistrz Polski - AZS Yawal Częstochowa) oraz triumfator KPES'1995 - włoski Sisley Treviso (jako, że mistrzem Serie A została Daytona Modena, Włosi mogli wystawić dwa kluby). Jej inauguracyjną kolejkę rozegrano 3 stycznia 1996, a pierwszym zwycięzcą został Sisley Treviso (po ograniu w finale Final Four niemieckiego ASV Dachau). Nadspodziewanie dobrze spisali się akademicy z Częstochowy, którzy w swojej grupie - tylko przez gorszy bilans setów - zajęli 3 miejsce, co jednak nie dało im promocji do turnieju "finałowej czwórki" (awansowały do niego po dwie czołowe ekipy każdej z grup).
W 2001 CEV podpisał z firmą Indesit umowę o miano głównego i tytularnego sponsora męskiej Ligi Mistrzów, na mocy której od sezonu 2001/2002 nosi ona oficjalną nazwę Indesit European Champions League (IECL). Występiło w niej 16 drużyn, podzielonych na cztery 4-zespołowe grupy (wśród nich mistrz Polski'2001 - Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle). Pierwszy mecz IECL rozegrano 4 grudnia 2001 o godzinie 17.00 w opolskiej hali Okrąglak, a Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle pokonał w nim Lewskiego Siconco Sofia 3:1. Na tym samym obiekcie zorganizowano premierowy Final Four IECL, w którym triumfowała Lube Banca Macerata (wygrana 3:1 nad Olympiakosem Pireus), a Mostostal-Azoty (gospodarz turnieju finałowego) zajął 4 miejsce.
[edytuj] Triumfatorzy
Sezon | 1 miejsce | 2 miejsce | 3 miejsce |
---|---|---|---|
1995/1996 | Daytona Modena | ASV Dachau | Sisley Treviso |
1996/1997 | Valtur Modena | Noliko Maaseik | Mladost Zagrzeb |
1997/1998 | Casa Unibon Modena | Unicaja Almería | Paris UC |
1998/1999 | Sisley Treviso | Noliko Maaseik | VfB Friedrichshafen |
1999/2000 | Sisley Treviso | VfB Friedrichshafen | Noliko Maaseik |
2000/2001 | Paris Volley | Sisley Treviso | Piaggio Rzym |
2001/2002 | Lube Banca Macerata | Olympiacos Pireus | Iraklis Saloniki |
2002/2003 | Lokomotiw Biełgorod | Kerakoll Modena | Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle |
2003/2004 | Lokomotiw Biełgorod | Iskra Odincowo | Tours VB |
2004/2005 | Tours VB | Iraklis Saloniki | Lokomotiw Biełgorod |
2005/2006 | Sisley Treviso | Iraklis Saloniki | Lokomotiw Biełgorod |
2006/2007 | VfB Friedrichshafen | Tours VB | Dynamo Moskwa |
[edytuj] System rozgrywek
Na przestrzeni lat zarówno sam system rozgrywek, jak i liczba klubów biorących udział w poszczególnych etapach siatkarskiej Ligi Mistrzów, a także sposób kwalifikowania się do każdego z nich, kilkakrotnie ulegały zmianom.
Początkowo, w fazie grupowej występowało 12 drużyn (dwie 6-zespołowe grupy), później 16 (cztery 4-zespołowe grupy), następnie 20 (pięć 4-zespołowych grup), zaś obecnie 24 (cztery 6-zespołowe grupy).
Od samego początku decydujące rozstrzygnięcia zapadały podczas 4-drużynowego turnieju finałowego (tzw. Final Four). Do sezonu 2002/2003 kwalifikowały się do niego - drogą rywalizacji sportowej - cztery najlepsze kluby wcześniejszych faz (tj. rundy grupowej i ćwierćfinałów), a funkcję gospodarza CEV powierzała jednemu z nich. Począwszy od sezonu 2003/2004 pewne miejsce w Final Four ma z góry jedna z ekip uczestniczących w fazie grupowej, która nie musi po jej zakończeniu kontynuować bojów w play-offach (pierwotnie jedno-, zaś od edycji 2004/2005 - dwustopniowych). W zamian, to na barki jej działaczy spada obowiązek zorganizowania turnieju "finałowej czwórki" (od sezonu 2003/2004 gospodarza Finał Four można wyznaczać, więc długo wcześniej).
[edytuj] Reforma 2007/2008
Pod koniec 2006 CEV postanowiła zreformować wszystkie siatkarskie rozgrywki pucharowe zarówno kobiet, jak i mężczyzn od sezonu 2007/2008. Planowane zmiany dotknęły również Ligi Mistrzów, w której postanowiono ponownie zredukować liczbę uczestników do 20 ekip oraz ustalić maksymalną ilość reprezentantów danej federacji w niej do trzech.
W związku z tym, w lutym 2007 CEV ogłosiła swój autorski klubowy ranking krajowych federacji siatkarskich (osobny dla kobiet i mężczyzn). Tworzony jest on na podstawie wyników uzyskanych przez poszczególne drużyny klubowe w poprzednich sezonach. Za każde zwycięstwo w pojedynczym meczu, wyjście z grupy, czy awans do kolejnej rundy przyznawane zostają punkty (wraz z ewentualnymi bonusami), które po zsumowaniu tworzą współczynnik danej federacji. Im wyższy współczynnik, tym wyższą pozycję w owym rankingu zajmuje dane państwo. Zajmowana pozycja określa natomiast liczbę zespołów, które może wystawić w następnym sezonie w konkretnych europucharach (w tym Lidze Mistrzów) każda federacja.
Ranking ma za zadanie usystematyzować zasady kwalifikacji do europejskich pucharów oraz sprawić, by stały się one czytelne dla wszystkich zainteresowanych i bardziej przewidywalne.
Ustalono również, iż do Ligi Mistrzów każda federacja obowiązkowo musi zgłosić mistrza kraju, zaś w przypadku gdy dysponuje większą liczbą miejsc (tj. dwoma lub trzema) sama może zdecydować o kryteriach obsady (zdobywca krajowego pucharu, bądź kolejne drużyny w ligowej tabeli).
[edytuj] Udział polskich klubów
Polska męska siatkówka klubowa była reprezentowana we wszystkich dotychczasowych edycjach siatkarskiej Ligi Mistrzów, posiadając przy tym - trzykrotnie z rzędu - dwóch przedstawicieli w fazie grupowej.
Najlepszym wynikiem polskiego klubu w historii tych rozgrywek pozostaje wywalczenie przez Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle 3 miejsca w sezonie 2002/2003 (podczas Final Four w Mediolanie).
Poniżej kompletne zestawienie:
- Sezon 1995/1996:
- AZS Yawal Częstochowa (faza grupowa)
- Sezon 1996/1997:
- Kazimierz Płomień Sosnowiec (faza grupowa)
- Sezon 1997/1998:
- AZS Yawal Częstochowa (faza grupowa)
- Sezon 1998/1999:
- Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle (faza grupowa)
- Sezon 1999/2000:
- AZS Yawal Częstochowa (faza grupowa)
- Sezon 2000/2001:
- Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle (awans do ćwierćfinału - miejsca 5-8)
- Sezon 2001/2002:
- Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle (awans do Finał Four - 4 miejsce)
- Sezon 2002/2003:
- Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle (awans do Finał Four - 3 miejsce)
- Galaxia Pamapol Częstochowa (faza grupowa)
- Sezon 2003/2004:
- Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle (faza grupowa)
- Pamapol AZS Częstochowa (faza grupowa)
- Sezon 2004/2005:
- Jastrzębski Węgiel Jastrzębie-Zdrój (miejsca 8-13)
- Polska Energia Sosnowiec (faza grupowa)
- Sezon 2005/2006:
- BOT Skra Bełchatów (awans do ćwierćfinału - miejsca 5-7)
- Sezon 2006/2007:
- BOT Skra Bełchatów (miejsca 8-13)
- Sezon 2007/2008:
- mistrz Polski'2007
- zdobywca Pucharu Polski'2007
[edytuj] Zobacz również
- Klubowy Puchar Europy Siatkarzy
- Liga Mistrzów siatkarzy 2006/2007
- Liga Mistrzów siatkarek
- Liga Mistrzów siatkarek 2006/2007