Louis Paulsen

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Louis Paulsen (ur. 15 stycznia 1833 w Blombergu, zm. 19 lipca 1891 w Nassengrund) - czołowy szachista świata w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XIX wieku.

Szachy poznał w wieku pięciu lat w domu rodzinnym. W 1854 roku, w wieku 21 lat wraz z bratem Ernestem wyemigrował do Dubuque w stanie Iowa (USA). W Stanach Zjednoczonych zyskał reputację silnego szachisty, uczestnicząc w meczach i pokazach gry "na ślepo". W 1857 roku wziął udział w pierwszym amerykańskim kongresie szachowym w Nowym Jorku. Podobnie do Paula Morphy'ego w meczach eliminacyjnych wygrał wszystkie partie poza jedną, którą zremisował. W finale przegrał 2 - 6 z Morphym.

System Paulsena w obronie sycylijskiej

Paulsen był założycielem powołanego do życia w 1858 roku Klubu Szachowego w Dubuque, jednego z najstarszych w USA i działającego do dzisiaj. W 1860 roku powrócił do Niemiec. Rok później udał się do Anglii, by wziąć udział w turnieju w Bristolu. W finale tego turnieju pokonał Samuela Bodena. Od tego czasu regularnie brał udział w prestiżowych turniejach szachowej elity, odnosząc wiele sukcesów. W 1862 roku w Londynie zajął drugie miejsce za Adolfem Anderssenem, a przed Johnem Owenem i Wilhelmem Steinitzem, przyszłym mistrzem świata. W 1869 roku ponownie zajął drugie miejsce za Anderssenem, a przed Johannesem Zukertortem na turnieju w Hamburgu. W latach siedemdziesiątych wygrał trzy silne turnieje, w każdym z nich wyprzedzając swojego wielkiego rywala, Anderssena: w Kreweld (1871), w Lipsku (1877) i we Frankfurcie (1878).

Uważany jest za jednego z tych szachistów, którzy mieli największy wpływ na rozwój teorii szachów w XIX wieku. Nazwisko Paulsena nosi bardzo popularny system gry w obronie sycylijskiej:

1. e4 c5 2. Sf3 e6 3. d4 c:d4 4. S:d4 a6.

W jego partiach można znaleźć elementy dojrzałej gry pozycyjnej, której podstawowe idee przypisuje się Steinitzowi. Jest wielce prawdopodobne, że Steinitz właśnie jemu w znacznej mierze zawdzięczał swój styl gry i teoretyczne osiągnięcia.

Zmarł na cukrzycę w 1891 roku w Niemczech.