Ludovico Sforza
Z Wikipedii
Ludovico Sforza | |
Urodzony | 27 lipca 1452 r. |
Zmarł | 27 maja 1508 r. |
Ludovico Sforza, zwany Ludovico il Moro lub Maur, znany także jako Ermelino (z wł. gronostaj), (ur. 27 lipca 1452 r., zm. 27 maja 1508 r.), książę Mediolanu 1494–1499, syn Francesco I Sforzy i Blanki Marii Visconti. Młodszy brat Galeazzo Marii Sforzy.
W latach 1480–94 sprawował władzę jako regent małoletniego bratanka Gian Galeazzo Sforzy (ojca Bony Sforzy), a po jego śmierci został księciem Mediolanu. W 1499 został pozbawiony władzy przez króla Francji Ludwika XII, wspieranego przez Wenecję. W 1500 ujęty przez Francuzów i do śmierci więziony w zamku Loches w Turenii.
Jego żoną była Beatrice d'Este, córka Ercole I i Eleonory Aragońskiej. Przydomek Maura nadano mu ze względu na śniadą cerę. Był on bezwzględnym i pragmatycznym władcą renesansowym, a zarazem wybitnym mecenasem sztuki. Za jego panowania mediolański dwór stał się najświetniejszy w Europie, pracowali dla niego architekt Bramante i Leonardo da Vinci, który sportretował jego kochankę Cecylię Gallerani na obrazie Dama z gronostajem.
Finansował budowy kanałów i fortyfikacji oraz urządzał wspaniałe festyny. Doprowadził do supremacji Mediolanu w stosunkach z państwami włoskimi (sojusz z Florencją).
Poprzednik Galeazzo Maria |
książę Mediolanu 1494–1499 |
Następca rządy francuskie |
Poprzednik rządy francuskie |
książę Mediolanu 1500 |
Następca rządy francuskie Maksymilian (od 1512) |