Ludowa Partia Liberałów
Z Wikipedii
| Ludowa Partia Liberałów | |
| Przewodniczący: | Lars Leijonborg |
| Założona: | 23 lutego 1902 |
| Siedziba: |
Drottninggatan 97, |
| Parlamentarzystów: | 48 |
| Ideologia: | Socjalliberalizm, centroprawica |
| Strona internetowa: | Folkpartiet |
Ludowa Partia Liberałów (szw. Folkpartiet liberalerna, w skrócie FP) - szwedzka partia polityczna. Socjalliberalna, jak na szwedzkie standardy - centroprawicowa, założona w 1902 roku. Pierwszym premierem z jej ramienia był Karl Staaff (w latach 1905-1907 i 1911-1911), a następnym Nils Edén - w latach 1917-1920 szef rządu koalicyjnego liberalno-socjaldemokratycznego, który wprowadził prawo wyborcze dla kobiet i ośmiogodzinny dzień pracy. W latach 1939-1945 - czasach wojny, partia uczestniczyła w koalicji rządowej (zrzeszającej wszystkie partie poza komunistami)..
W 1976 roku wchodzi w koalicję trójczłonową, kończącą dominację socjaldemokratów. Lata 1978-1979 to krótki okres koalicji rządowej z liderem z Folkpartiet (premier Ola Ullsten). W latach 1979-1982 partia uczestniczyła także w rządzie Thorbjörna Fälldrina z Partią Centrum. W latach 1991-1994 Ludowa Partia Liberałów jest jednym z elementów czwórczłonowej koalicji rządzącej Carla Bildta.
W kwestiach ideologicznych opowiada się za ekonomiką wolnego rynku, ale popiera także program państwa opiekuńczego. Jej głównymi wyborcami są przedstawiciele wyedukowanej klasy średniej.
[edytuj] Liderzy partyjni
- Gustav Andersson af Rasjön (1935)
- Bertil Ohlin (1944)
- Sven Wedén (1967)
- Gunnar Helén (1969)
- Per Ahlmark (1975)
- Ola Ullsten (1978, premier 1978-1979)
- Bengt Westerberg (1983)
- Maria Leissner (1995)
- Lars Leijonborg (1997, obecny lider)
