Lwów (żaglowiec)
Z Wikipedii
Lwów | |
Bandera | Polska |
Port macierzysty | Gdańsk |
Ex | Chinsura, Lucco, Nest |
Data budowy | 1869 |
Data wycofania | 1938 |
Stocznia | G. R. Cloover and Co Birkenhead, Anglia |
Armator | SM w Tczewie |
Materiał | stal |
Typ ożaglowania | bark |
Powierzchnia ożaglowania | 1500 m² |
Ilość masztów | 3 |
Wysokość maks. masztów (H) | 42 m |
Długość całkowita (L) | 85,1 m |
Szerokość (B) | 11,4 m |
Zanurzenie (D) | 6,9 m |
Pojemność | 1299 BRT |
Prędkość maks. | 12,5 w |
Napęd pomocniczy | Kromhout x 2 silnik żarowy 360 KM |
Załoga | 175 |
Lwów - polski żaglowiec szkolny, pierwsza polska "kolebka nawigatorów". Zwodowany w 1869 r. w Anglii w stoczni G.R.Cloover & Co. w Birkenhead jako statek towarowo-pasażerski, jeden z pierwszych stalowych żaglowców, był pierwotnie 3-masztową fregatą o nazwie "Chinsura" pływającą do Indii i Australii. Od 1883 r. pod włoskim armatorem pływał jako "Lucco". W 1915 r. stał się własnością holenderskiego armatora, który kupił uszkodzoną w wyniku sztormu jednostkę i przetaklował ją na bark o nazwie "Nest".
Zakupiony latem 1920 dla nowo powstającej Szkoły Morskiej w Tczewie został przebudowany na statek szkolny z celowym pozostawieniem części ładowni. Kapitanem "Lwowa" był m.in. sławny Znaczy Kapitan - kpt. Mamert Stankiewicz. Jako pierwsza jednostka pod polską banderą "Lwów" w swych podróżach szkolno-handlowych odwiedził szereg portów Bałtyku, Morza Północnego, Śródziemnego, Czarnego, oraz Atlantyku, wszędzie robiąc furorę wyglądem swoim i załogi, godnie reprezentując odrodzoną Polskę, a jego załoga była w wielu portach zapraszana przez miejscowe władze na specjalnie dla niej wydawane przyjęcia. 13 sierpnia 1923 jako pierwszy polski statek przekroczył równik w trakcie rejsu do Brazylii. "Lwów" musiał sam zarabiać na swoje utrzymanie, stąd trasy jego podróży układały się w zależności od przeznaczenia otrzymanego do przewozu ładunku.
Żaglowiec pływał do 1929 r., a 13 lipca 1930 r. nastąpiło przekazanie bandery na "Dar Pomorza" (w tym czasie WSM przeniosła się z Tczewa do Gdyni). "Lwów" przekazany został Marynarce Wojennej i wykorzystywany był jako hulk - najpierw jako pływające koszary dla załóg okrętów podwodnych Marynarki Wojennej, potem magazyn, wreszcie krypa węglowa. Głosy nielicznych, aby ten zasłużony i owiany legendą statek zabetonować i przerobić na pomnik, bądź muzeum, nie znalazły dostatecznego poparcia. "Lwów" został w 1938 r. przekazany na złom, a rozebrany prawdopodobnie już w czasie wojny.
Lwów był pierwotnie malowany na czarno z białym pasem bateryjnym i imitacjami ambrazur, potem cały na biało.
Spis treści |
[edytuj] Dane techniczne Lwowa
- typ: trzymasztowy bark (pierwotnie fregata)
- armator: WSM, Polska
- rok budowy: 1869
- stocznia: G.R. Cloover and Co., Birkenhead (Anglia)
- materiał konstrukcyjny: stal
- nośność:
- wymiary:
- długość:
- z bukszprytem 85,1 m
- kadłuba: 79 m
- szerokość 11, 4 m
- zanurzenie 6, 3 - 6, 9 m
- wysokość głównego masztu od pokładu: 42 m
- długość:
- powierzchnia żagli ok. 1500 m2
- napęd pomocniczy: silnik żarowy 2 x Kromhout o mocy 360 KM
- załoga: 35 marynarzy + 140 uczniów
- osiągi:
- prędkość na silniku: 6 węzłów
- prędkość pod żaglami: 12,5 węzła (najwyższa notowana)
- cena: 247 000 dolarów
- przebył łącznie ok.: 65 tys. mil
[edytuj] Komendanci (kapitanowie)
- Tadeusz Ziółkowski (1921-1923)
- Mamert Stankiewicz (1924-1927)
- Konstanty Matyjewicz-Maciejewicz (1928-1929)
[edytuj] Załoga (zdjęcia)
[edytuj] Następcy
[edytuj] Książki
- Tadeusz Dębicki: Z dziennika marynarza - na pokładzie Lwowa z Gdańska do Rio de Janeiro i z powrotem.
- Karol Olgierd Borchardt: Kolebka nawigatorów.
- Karol Olgierd Borchardt: Znaczy Kapitan.