Marian Turkowski
Z Wikipedii
Marian Turkowski (ur. 28 lipca 1894 w Wojakowej, zm. 13 grudnia 1948 w Warszawie) - generał brygady Wojska Polskiego.
Po ukończeniu gimnazjum w Bochni, rozpoczyna naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po wybuchu I wojny światowej wstępuje do Legionów. Ranny podczas bitwy pod Kostiuchnówką, dostaje się do niewoli rosyjskiej. W 1918 wstępuje do II Korpusu Polskiego, a w listopadzie 1918 do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, jako dowódca 79 pp. W okresie międzywojennym kolejno dowódca 79 pp, piechoty dywizyjnej 27 DP, komendant Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Od 5 maja 1938 dowódca 3 Dywizji Piechoty Legionów, którą dowodził także podczas kampanii wrześniowej. W trakcie bitwy pod Iłżą 8 września ranny, dostał się do niewoli niemieckiej. Po wyjściu ze szpitala trafił do obozu jenieckiego Murnau. Po uwolnieniu z niewoli wrócił do kraju i wstąpił do LWP. Pełnił funkcje kierownicze w Ministerstwie Obrony Narodowej, a później został dowódcą 7 DP. Przeniesiony w stan spoczynku 30 września 1948. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Powązki.
[edytuj] Awanse
- podporucznik - 1915
- porucznik - 1918
- kapitan - 1919
- major - 1920
- podpułkownik - 1923
- pułkownik - 1929
- generał brygady - 1946
[edytuj] Odznaczenia i ordery
- Order Virtuti Militari kl. V
- Krzyż Niepodległości
- Order Polonia Restituta kl. IV
- czterokrotnie Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi
- Krzyż Grunwaldu kl. III
