Mary Anning
Z Wikipedii
Mary Anning (ur. 21 maja 1799, zm. 9 marca 1847) – jedna z pierwszych brytyjskich zbieraczy skamieniałości i paleontologów.
[edytuj] Dzieciństwo
Urodziła się w położonym na wybrzeżu południowej Anglii Lyme Regis w hrabstwie Dorset. W 1800 w cztery kobiety przebywające na otwartej przestrzeni uderzył piorun zabijając trzy z nich. Jedyną ocalałą była młodziutka Mary. Richard, jej ojciec był rzemieślnikiem robiącym meble, którego dodatkowym zajęciem uzupełniającym domowy budżet było wydobywanie z przybrzeżnych klifów skamieniałości w pobliżu Lyme Regis, dla odwiedzających to miejsce turystów. Kiedy zmarł na gruźlicę w 1810, rodzina straciła żywiciela i Mary z bratem Josephem rozpoczęli poszukiwania na dużą skalę aby zarobić na życie.
[edytuj] Odkrywanie skamieniałości
Kolekcjonowanie skamieniałości stało się modne pod koniec XVIII wieku i na początku wieku XIX. Początkowo przypominało to zbieranie znaczków ale stopniowo zaczęło przeważać naukowe podejście, zwłaszcza kiedy odkryto duże znaczenie skamieniałości dla geologii i biologii. Początkowo traktowała wyszukiwanie i sprzedawanie skamieniałości jako zajęcie czysto zarobkowe. Wkrótce jednak związała się ze środowiskiem naukowym, a zbieranie skamieniałości przerodziło się w pasję i wzięło górę nad podejściem czysto komercyjnym.
Pierwszym ważne znalezisko miało miejsce kilka miesięcy po śmierci ojca w 1811, kiedy odnalazła szkielet ichtiozaura. Jej brat odkrył rok wcześniej czaszkę przypominającą czaszkę wielkiego krokodyla. Reszty szkieletu wtedy nie znaleźli ale Mary wróciła w to miejsce po sztormie, który odsłonił część klifu gdzie się znajdowały. Znalezisko Mary było pierwszym kompletnym szkieletem ichtiozaura w historii, chociaż wcześniej znajdowano już poszczególne skamieniałe szczątki, (podobno rodzaj był opisany w 1699 z fragmentów znalezionych w Walii). Pomimo tego było to ważne znalezisko i wkrótce opisane w Transactions of the Royal Society. W czasie odkrycia Anning nie miała jeszcze dwunastu lat. Znalazła jeszcze dwa różne gatunki ichtiozaurów. Jej sława rosła i zwróciła uwagę zamożnego kolekcjonera skamieniałości Thomasa Bircha. Poruszony ubóstwem Mary i jej rodziny wystawił na sprzedaż swoją kolekcję, a dochód z niej (ok. 400 funtów) dał Mary. Dzięki temu Mary mogła kontynuować poszukiwania, a jej brat został tapicerem. Następnym wielkim odkryciem był pierwszy w historii szkielet plezjozaura odkryty w 1821. Znaleziony szkielet został później opisany jako Plesiosaurus dolichodeirus. Znalazła też wspaniałe okazy Dapedium politum, ryby opisanej w 1828. W 1828 odkryła szkielet pterozaura Pterodactylus macronyx (nazwany później przez Richarda Owena Dimorphodon macronyx), był pierwszym znalezionym poza Niemcami i pierwszym kompletnym szkieletem.
Były to trzy znaleziska mające duże znaczenie dla nauki. Kontynuowała poszukiwania przez resztę swojego życia, przyczyniając się bardzo do rozwoju wczesnej paleontologii. Gdy zbliżała się do czterdziestego roku życia przyznano jej rentę przez British Association for the Advancement of Science w uznaniu zasług. Zmarła mając 47 lat na kilka miesięcy przed przyznaniem jej honorowego członkostwa w Geological Society of London pomimo, że nie spełniała wymaganych warunków członkostwa.
