Maszyna parowa potrójnego rozprężania
Z Wikipedii
Maszyna parowa potrójnego rozprężania - rodzaj maszyny parowej zblokowanej stosowanej do napędu jednostek pływających. Konstrukcja składała się z co najmniej trzech cylindrów o stopniowo zwiększających się wielkościach, których tłoki osadzone były na na wspólnym wale korbowym.
[edytuj] Zasada działania
Strumień pary dopływał do najmniejszego cylindra największego ciśnienia, gdzie ulegał częściowemu rozprężeniu. Następnie przepływał do większego cylindra średniego ciśnienia, w którym rozprężał się ponownie do niższego ciśnienia. W końcowej fazie para przedostawała się do cylindra niskiego ciśnienia, który miał największą średnicę i rozprężała się do ciśnienia nieco powyżej stopnia kondensacji.
Zastosowanie maszyny parowej potrójnego rozprężania miało na celu zwiększenie mocy silnika parowego.
