Medal za zwycięstwo nad Japonią
Z Wikipedii
Medal za zwycięstwo nad Japonią (ros. Медаль за победу над Японией) - radzieckie odznaczenie wojskowe.
Medal za zwycięstwo nad Japonią został ustanowiony dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR w dniu 30 września 1945 roku.
[edytuj] Zasady nadawania
Zgodnie z regulaminem medal był nadawany:
- wszystkim żołnierzom i ochotnikom jednostek, związków taktycznych Armii Radzieckiej, Floty Wojennej i wojsk NKWD biorącym bezpośredni udział w działaniach bojowych przeciwko wojskom japońskim w okresie od 9 sierpnia do 23 sierpnia 1945 roku w składzie 1. i 2. Frontu Dalekowschodniego, Frontu Zabajkalskiego, Floty Oceanu Spokojnego oraz Amurskiej Flotylli Wojennej
- żołnierzom organów NKO, NKWMF i NKWD biorącym udział w zabezpieczeniu działań bojowych wojsk radzieckich na Dalekim Wschodzie.
Łącznie Medal za zwycięstwo nad Japonią otrzymało ponad 1.800 tys. osób.
[edytuj] Opis odznaki
Odznakę Medalu za zwycięstwem nad Japonią stanowi wykonany z mosiądzu krążek o średnicy 32 mm. Na awersie umieszczono popiersie Józefa Stalina w mundurze marszałka ZSRR z prawego profilu oraz na obwodzie medalu w górnej części napis: ЗА ПОБЕДУ НАД ЯПОНИЕЙ (pol. "ZA ZWYCIĘSTO NAD JAPONIĄ"). Na rewersie umieszczono napis 3 / СЕНТЯБРЯ / 1945 (3 września 1945) - datę kapitulacji Japonii, a pod napisem pięcioramienną gwiazdę.
Medal zawieszony jest na metalowej pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką koloru czerwonego z dwoma białymi paskami na każdym z boków oraz wąskimi żółtymi paskami na obrzeżach.
Zobacz też:
