Mohammad Chatami
Z Wikipedii
Mohammad Chatami, pers.: حجتالاسلام سید محمد خاتمی IPA: [hoʤːætoˈlːɔːh seˈjːed moɦæˈmːæd xɔːtæˈmiː] (ur. 29 września 1943 w Ardakan) - teolog szyicki, filozof i polityk irański, prezydent Iranu w latach 1997-2005.
Działacz islamskiej opozycji w czasach reżimu szacha Mohammeda Rezy Pahlawiego, współpracownik ajatollaha Chomeiniego. Współzarządzał Centrum Islamskim w Hamburgu. Po rewolucji islamskiej był ministrem kultury i przewodnictwa islamskiego (1982-1992) oraz deputowanym do Madżlesu. W 1992 utracił stanowisko w rządzie, został dyrektorem Biblioteki Narodowej w Teheranie oraz jednym z doradców prezydenta Rafsandżaniego.
W irańskim obozie władzy reprezentował najbardziej reformatorskie skrzydło. W 1997 i 2001 wybrany został na prezydenta Islamskiej Republiki Iranu. Jednak wskutek oporu konserwatywnych polityków skupionych wokół Przywódcy Republiki ajatollaha Alego Chamenei, spowodowanego niechęcią do Iranu państw Zachodu w szczególności USA, tylko w niewielkiej części zdołał zrealizować swój program.
 |
Prezydenci Iranu |
|
Abol Hassan Bani-Sadr | Mohammad Ali Rajai | Ali Chamenei | Ali Akbar Haszemi Rafsandżani | Mohammad Chatami | Mahmud Ahmadineżad |
