NEP
Z Wikipedii
NEP – akronim utworzony od rosyjskich słów Nowaja ekonomiczeskaja politika (Nowa Polityka Ekonomiczna) określający zmianę podejścia reżimu sowieckiego do własności prywatnej w gospodarce. Została proklamowana w 1921 roku podczas X Zjazdu Partii na wniosek Lenina, jako jedno z działań mających stłumić narastające niezadowolenie społeczne z powodu tragicznej sytuacji gospodarczej.
NEP był częściowym powrotem do gospodarki rynkowej, jednak podstawowe dziedziny przemysłu pozostały nadal własnością państwa. Odwołano zasady komunizmu wojennego: zniesiono system państwowego rozdzielnia towarów i przywrócono normalny rynek towarowo-pieniężny, obowiązkowe dostawy towarów rolnych zastąpiono podatkiem żywnościowym, zezwolono na własność prywatną w tych gałęziach, które znajdowały się poza państwowym monopolem, w przemyśle państwowym wprowadzono pewne liberalne zasady.
Posunięcia te przyniosły bardzo szybko ożywienie gospodarcze, odrodzenie handlu i rynku, wzrost produkcji rolnej i przemysłowej oraz stabilizację finansową państwa. Wszystko to sprzyjało likwidacji zniszczeń wojennych, poprawie gospodarki i postrzegania ZSRR za granicą – zwiedzione normalizacją kraje Zachodniej Europy zniosły blokadę gospodarczą ZSRR. Ostatecznie jednak dorabiających się prywatnych właścicieli oskarżano o kontrrewolucję i związki z kapitałem zachodnim. Doszło do masowych aresztowań. Po 1924 roku nastąpiła stopniowa likwidacja NEP.
Zezwalano również na działalność innych firm oraz kapitału zagranicznego, głównie w rolnictwie i handlu.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z historią, ekonomią i ZSRR. Jeśli możesz, rozbuduj go.
