Niżnie Rysy
Z Wikipedii
Współrzędne: zobacz na mapie
Niżnie Rysy | |
Niżne Rysy górujące nad Czarnym Stawem, (dokładniejszy opis). |
|
Państwo | Polska, Słowacja |
Pasmo | Tatry, Karpaty |
Wysokość | 2 430 m n.p.m. |
Szerokość geograficzna | 49°11' 02'' N |
Długość geograficzna | 20°05' 18'' E |
Data zdobycia | 18 sierpnia 1905 |
Zdobyta przez | Janusz Chmielowski, Adam Kroebel, Jakub Bachleda |
Niżnie Rysy słow. Malé Rysy (2430 m n.p.m.) – szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich rozdzielającej Dolinę Białej Wody i Dolinę Rybiego Potoku. Grań odchodzi od Rysów w kierunku północnym, jednocześnie jest to granica pomiędzy Polską a Słowacją. Niżnie Rysy leżą pomiędzy Rysami (szczyty oddziela Przełęcz pod Rysami) a Żabim Szczytem Wyżnim (pomiędzy nimi znajduje się Ciężka Przełączka). Niżnie Rysy są trzecim, co do wysokości, szczytem w Polsce (po Rysach – 2499 i Mięguszowieckim – 2438).
Masyw Niżnich Rysów ma cztery wierzchołki (oddzielone od siebie Przełączkami w Niżnich Rysach) o wysokości: od południa (czyli od Przełęczy pod Rysami):
- południowy wierzchołek – 2405 m n.p.m.,
- główny wierzchołek 2430 m n.p.m.
- 2410 m n.p.m.,
- 2375 m n.p.m.
Tuż nad Ciężką Przełączką wznosi się jeszcze jedno wzniesienie w masywie Niżnich Rysów. Jest to Spadowa Kopa (2250 m n.p.m.). Od trzeciego (licząc od południa) wierzchołka (2410 m n.p.m.) odchodzi boczna grzęda w kierunku zachodnim, w stronę Kotła Czarnego Stawu. Są to Tomkowe Igły (nazwane na cześć przewodnika tatrzańskiego Józefa Gąsienicy Tomków). Od turni szczytowej grzędę oddziela Wyżnia Tomkowa Przełączka, przy niej, na wysokości ok. 2100 m n.p.m., wznosi się Zadnia Tomkowa Igła, oddzielona Niżnią Tomkową Przełączką od Skrajnej Tomkowej Igły. Poniżej Igieł grzęda kończy się pionową ścianą o wysokości ok. 400 m. Grzęda jest dobrze widoczna z szlaku turystycznego na Rysy, (z Kotła pod Rysami). W dolnej części żlebu pomiędzy głównym i południowym wierzchołkiem Niżnych Rysów znajduje się Tomkowa Jaskinia (długość korytarza ok. 7,0 m). Na wschód od Niżnych Rysów (nieco na południe od głównego wierzchołka) odchodzi grań dzieląca górne piętro Doliny Ciężkiej na dwa ramiona. Grań ta kończy się Ciężką Turnią Česká veža.
W masywie Niżnich Rysów jest też tzw. Bula pod Rysami (2055 m n.p.m.), która zamyka od północy Kocioł pod Rysami. Niżnie Rysy są dobrze widoczne znad Morskiego Oka lub Czarnego Stawu pod Rysami. Ta perspektywa pozwala zobaczyć urwiste, północno-zachodnie ściany opadające ok. 650 m.
Na szczyt Niżnich Rysów nie prowadzą znakowane szlaki turystyczne. Wejście jest możliwe z uprawnionym przewodnikiem tatrzańskim. Ściany Niżnich Rysów są też miejscem wspinaczek taternickich. Pierwsze odnotowane wejście na Niżnie Rysy (18 sierpnia 1905) – Janusz Chmielowski, Adam Kroebel, Jakub Bachleda, zimą (2 lutego 1914) – Mariusz Zaruski, Stanisław Zdyb.