Niezapominajka alpejska
Z Wikipedii
Niezapominajka alpejska | |
![]() |
|
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Podklasa | jasnotowe |
Rząd | psiankowce |
Rodzina | ogórecznikowate |
Rodzaj | niezapominajka |
Nazwa systematyczna | |
Myosotis alpestris F. W. Schmidt |
Niezapominajka alpejska (Myosotis alpestris) - gatunek rośliny wieloletnej z rodziny ogórecznikowatych. Zwyczajowe nazwy: niezabudka, żabie oczka. Występuje w górskich obszarach Europy. W Polsce występuje głównie w Tatrach, ale można ją spotkać także na innych szczytach Karpat. Poza Tatrami jest jednak bardzo rzadka (znane jest jedno stanowisko w Karkonoszach. Jest też uprawiana jako roślina ozdobna. Turyści wędrujący górskimi szlakami w Tatrach w okresie jej kwitnienia na pewno ją zauważą. Ciemnoniebieski kolor kwiatów, zwłaszcza jeżeli roślinki tworzą większe skupienie, z daleka rzuca się w oczy na tle zielonej trawy, czy skał. Roślina rzadka.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Wyrastają w kępkach, osiągając wysokość do 25 cm. W gorszych warunkach środowiskowych są dużo niższe. Okrągłe na przekroju poprzecznym łodygi, ulistnione są naprzemianlegle, nie rozgałęziają się i całe są delikatnie owłosione.
- Liście
- Dolne liście na łodydze mają ogonek liściowy (wytworzony ze zwężonej blaszki liściowej), górne i środkowe liście są siedzące. Liście mają lancetowaty, wydłużony kształt, są całobrzegie i owlosione.
- Kwiaty
- Kwiaty, o średnicy 6 - 11 mm, zebrane są w kwiatostan – sierpik, wyrastający na szczycie łodygi. Kwiatostan jest dość ciasny. Wyrastające na grubych szypułkach, ciemnobłękitne lub ciemnoszafirowe kwiaty, mają zrosłopłatkową koronę z 5 okrągłymi ząbkami. Czasami, rzadko, trafiają się kwiaty białe. Wewnątrz korony, w jej gardzieli znajduje się 5 białych osklepek. Rurka kwiatowa jest krótka, pręciki wyrastają poniżej gardzieli. Pojedynczy słupek ma szyjkę i okrągławe znamię. kielich jest zrosłodziałkowy z wyciętymi 5 ząbkami i cały owłosiony. Kwiaty kwitną w miesiącach czerwiec – lipiec i zapylane są przez owady.
- Biotop, Wymagania
- Jest rośliną górską. Rośnie na wysokościach od 1200 do 2450 m n. p. m, głównie w piętrze kosówki i piętrze hal. Spotkać ją można przeważnie w nasłonecznionych miejscach, na półkach skalnych, szczelinach skał, na stromych zboczach. Rośnie zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym.
[edytuj] Zastosowanie
Czasami uprawiana jako roślina ozdobna. Nadaje się szczególnie na rabaty, na obwódki, do pojemników. Może być także uprawiana w pojemnikach. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Lubi słoneczne miejsca.
Zobacz też: rośliny tatrzańskie.
[edytuj] Bibliografia
- 1. Mirek, Zbigniew i Pięknoś-Mirkowa, Halina. Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa : MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 8370733859.
- 2. Radwańska-Paryska, Zofia. Rośliny tatrzańskie. Warszawa : WSiP, 1988. ISBN 8309002564.
- 3. Szafer, Władysław i Kulczyński, Stanisław. Rośliny polskie. Warszawa : PWN, 1953.