Nikołaj Ogarkow
Z Wikipedii
Nikołaj Wasiliewicz Ogarkow ros. Николай Васильевич Огарков - (ur. 30 października 1917 niedaleko Tweru - zm. 23 stycznia 1994), marszałek Związku Radzieckiego od 1977, w latach 1977-1984, szef sztabu generalnego Armii Radzieckiej.
W 1967 stanął na czele 13 Zarządu Sztabu Generalnego, który w porozumieniu z GRU zajmował się dezinformacją. W 1968 przygotował interwencję wojsk radzieckich, tłumiących praską wiosnę w Czechosłowacji. Poprzez rosyjską agenturę w zachodnioeuropejskich agencjach prasowych przekonał opinię publiczną o pokojowych zamierzeniach ZSRR. W czasie desantu sowieckich spadochroniarzy na lotnisku w Pradze, podległe mu służby skutecznie zagłuszyły radary NATO. Brał udział przy boku Leonida Breżniewowa w negocjacjach i podpisaniu w 1972 układu SALT I. Tam udało mu się przekonać Amerykanów, że nowy radziecki pocisk UR-100 (SS-11), nie może służyć do obrony i nie podlega reżimowi tego porozumienia (w rzeczywistości było to jawne naruszenie zapisów tego traktatu, ponieważ UR-100 była rakietą uniwersalną). Był twórcą jednostek specjalnych GRU (Specnaz), które w razie wojny miały działać na dalekich tyłach przeciwnika, niszcząc jego punkty dowodzenia i terroryzując ludność cywilną.
