Specnaz
Z Wikipedii
Specnaz - potoczne określenie sił specjalnych wojsk Radzieckich, następnie Federacji Rosyjskiej. Skrót od nazwy Wojska Spiecjalnego Naznaczenia (po rosyjsku: Войска специального назначения), czyli wojska specjalnego przeznaczenia. W Federacji Rosyjskiej słowo "specnaz" to właściwie synonim określenia "jednostki specjalne", choć głównie używa się tego terminu w odniesieniu do rozmaitych oddziałów rosyjskich bądź z większości byłych republik Radzieckich. Oddziały komandosów FSB nazywa się też niekiedy "Osnaz", co jest skrótem od "osobnyje naznaczenie", a znaczy w zasadzie to samo.
Na świecie jako "Specnaz" określa się przede wszystkim wojskowe siły specjalne podległe wcześniej radzieckiemu, a obecnie rosyjskiemu zarządowi wywiadu wojskowego GRU. Po raz pierwszy użyte zostały podczas wojny domowej w Hiszpanii. Działały także podczas II wojny światowej, jednak ich największy rozwój rozpoczął się w latach 50-ych. Według Wiktora Suworowa z czasem miały składać się z 20 brygad (po ok. 1000 ludzi) i 41 samodzielnych kompanii, łącznie ok. 30 tys żołnierzy. Każda flota, armia i front dysponowały własnymi oddziałami komandosów. W czasie zimnej wojny doradcy ze Specnazu wspierali promoskiewskie ruchy niepodległościowe, niekiedy biorąc czynny udział w walkach. Najkrwawsze walki Specnaz prowadził podczas radzieckiej interwencji w Afganistanie, gdzie jego żołnierze zasłynęli zarówno odwagą, sprawnością w walce, jak i okrucieństwem.
Po upadku ZSRR Specnaz mocno podupadł, o czym świadczyły porażki w czasie I wojny czeczeńskiej. Miano elity przejęły jednostki podporządkowane FSB, mianowicie "Alfa", "Wympieł" czy "Zenit". Również oddziały specjalne rosyjskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych chętnie nazywają się Specnazem. Jednak według ostatnich pogłosek formacje wojskowe powoli odzyskują dawną sprawność.
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Literatura
- "Specnaz. Historia sowieckich służb specjalnych" - Wiktor Suworow
