Obrona Warszawy (1939)
Z Wikipedii
| Obrona Warszawy Kampania wrześniowa 1939 |
|||||||||||||
 |
|||||||||||||
| Data | 8 - 27 września 1939 | ||||||||||||
| Miejsce | Warszawa | ||||||||||||
| Wynik | wygrana Niemców | ||||||||||||
| Terytorium | II Rzeczpospolita | ||||||||||||
|
|||||||||||||
| Kampania wrześniowa 1939 |
|---|
| Westerplatte – Gdańsk – Granica – Krojanty – Lasy Królewskie – Mokra – Pszczyna – Mława – Bory Tucholskie – Jordanów – Borowa Góra – Mikołów – Węgierska Górka – Tomaszów Mazowiecki – Wizna – Łódź – Przemyśl – Piotrków – Różan – Radom – Łomża – Wola Cyrusowa – Warszawa – Bzura – Jarosław – Kałuszyn – Węgrów – Wilno – Lwów – Modlin – Kobryń – Brześć – Wybrzeże i Bałtyk – Tomaszów Lubelski – Wólka Węglowa – Puszcza Kampinoska – Janów, Wereszyca i Hołosko – Krasnystaw – Grodno – Cześniki – Krasnobród – Władypol – Szack – Wytyczno – Parczew – Kock |
Obrona Warszawy podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku, była bitwą o stolicę Polski pomiędzy rozlokowaną na terenie Warszawy polską Armią Warszawa i armią niemiecką. Już od 1 września 1939 Warszawa była intensywanie bombardowana przez lotnictwo niemieckie, atakujące obiekty cywilne i wojskowe.
[edytuj] Kalendarium
3 września powołano Dowództwo Obrony Warszawy, na czele którego stanął gen. bryg. Walerian Czuma.
6 września Prezydent RP Ignacy Mościcki wraz z rządem opuścili stolicę.
8 września do obrzeży Warszawy dotarły oddziały niemieckiej 4 Dywizji Pancernej. Tego dnia powstała także Armia Warszawa. 8 i 9 września od strony Ochoty i Woli rozpoczęło się oblężenie stolicy[1]. Atak na Ochotę opłacony został wysokimi stratami po stronie niemieckiej. W dniach 13-15 września miasto zostało całkowicie okrążone, a 17 września ewakuowano władze centralne. Następnie powstał samorząd miejski, na czele którego stanął Stefan Starzyński, prezydent miasta i komisarz cywilny jego obrony. W dniach 17-22 września oddziały warszawskie zostały wzmocnione przez ocalałych żołnierzy Armii Poznań i Armii Pomorze, którzy przedarli się do Warszawy z rejonu Bzury przez Puszczę Kampinoską, tocząc zażarte walki o przedarcie się na przedpolu miasta[2].
25 września trwały ciężkie ataki lotnictwa niemieckiego; zginęło wtedy ok. 10 tys. mieszkańców, 35 tys. zostało rannych, zaś 12% zabudowy miejskiej uległo zniszczeniu[3]. Ataki te były wstępem do generalnego szturmu miasta, 26 września oddziały niemieckie przeprowadziły natarcie, które jednak nie przyniosło im większych sukcesów. Kapitulacja stolicy nastąpiła ostatecznie w dniu 27 września. Do niewoli niemieckiej dostało się ok. 120-140 tys. polskich żołnierzy walczących w obronie Warszawy.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Kampania wrześniowa 1939: Obrona Warszawy
- ↑ M.in. Bitwa pod Wólką Węglową, Bitwa pod Łomiankami i inne.
- ↑ Kronika II wojny światowej pod redakcją Tomasza Jendryczko i Kazimierza Stembrowicza, Świat Książki, Warszawa 2004 ISBN 83-7311-877-2 s. 17
 |
Portal:Warszawa  Wikiprojekt:Warszawa Kategoria:Warszawa |
 |
