Oparzenie
Z Wikipedii
Oparzenie - uszkodzenie skóry i (w zależności od głębokości oparzenia) uszkodzenia tkanek (ścięgien, narządów wewnętrznych) głębiej położonych wskutek działania ciepła lub zimna, żrących substancji chemicznych (stałych, płynnych, gazowych) lub prądu elektrycznego, promieni słonecznych - UV, promieniowania (RTG, UV i innych ekstremalnych czynników promiennych). Przy rozległych oparzeniach uraz oparzeniowy staje się bardzo ciężką chorobą ogólnoustrojową mogącą prowadzić do śmierci.
Głębokość oparzenia - wyrażana w stopniach ocena stopnia uszkodzenia tkanek spowodowanych oparzeniem. Stwierdzenie głębokości oparzenia bezpośrednio po urazie może być trudne - niekiedy pełna ocena głębokości oparzenia jest możliwa dopiero po 4-5 dniach.
Wyróżnia się I, II i III stopień głębokości oparzenia.
Spis treści |
[edytuj] Oparzenie I stopnia
Obejmuje tylko naskórek, objawami są zaczerwienienie skóry i ból, objawy ustępują po kilku dniach bez pozostawienia blizn.
[edytuj] Oparzenie II stopnia powierzchowne (IIA)
Obejmuje naskórek i część skóry właściwej, pojawiają się pęcherze z surowiczym płynem, goi się w ciągu 10-14 dni, pozostają niewielkie blizny.
Rozwój oparzenia drugiego stopnia:
[edytuj] Oparzenie II stopnia głębokie (IIB)
Obejmuje naskórek i skórę właściwą, goi się przez kilka tygodni, pozostawia blizny.
[edytuj] Oparzenie III stopnia
Martwica naskórka - obejmuje skórę właściwą wraz z naczyniami i nerwami skórnymi, niekiedy martwicy ulegają także tkanki głębiej położone. Goi się długo, pozostawia widoczne blizny.
[edytuj] Właściwie udzielona pomoc w przypadku oparzenia
- Przemycie skóry czystą, wodą o temp. ok 20 stopni i założeniu suchego opatrunku z jałowej gazy;
- Podanie środków przeciwbólowych w razie dużej intensywności odczuwanego bólu;
- Podawanie dużej ilości ciepłych napojów (herbata, mleko);
- Zorganizowanie pomocy lekarskiej.
Najczęściej popełnianym błędem jest stosowanie na poparzoną skórę wszelkiego rodzaju maści lub płynów oraz przekłuwanie pęcherzy.