Paweł Kosieradzki
Z Wikipedii
Paweł Kosieradzki (ur. 1903 w Miechowie (województwo krakowskie), zm. 1994) - polski profesor.
Ukończył Gimnazjum w Kielcach (1922), absolwent Politechniki Warszawskiej, Wydział Mechaniczny.
Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w 1920. Od 1929 do 1939 pracuje w Fabryce Karabinów w Warszawie. Organizuje Wydział Obróbki Termicznej i Wykończenia FK związany z produkcją broni maszynowej. Jest również kierownikiem produkcji maszyn do pisania FK. Uruchamia proces technologii niklowania, jeden z pierwszych w Europie. Od 1936 do 1937 jest szefem ruchu w Fabryce Karabinów a od 1937 szefem produkcji i wicedyrektorem.
Największym osiągnięciem jest opracowany wraz z bratem Władysławem Kosieradzkim i wicepremierem Eugeniuszem Kwiatkowskim szczegółowego planu Centralnego Okręgu Przemysłowego. Profesor opracował stronę zagadnień przemysłowych, za co został odznaczony w roku 1937 Złotym Krzyżem Zasługi.
W 1939 roku po ewakuacji Fabryki Karabinów odmawia dalszej pracy w Fabryce. Wojnę przetrwał prowadząc Biuro Techniczno Handlowe oraz pracując jako nauczyciel w Szkole Rzemieślniczej w Warszawie.
Po wojnie prowadzi działalność dydaktyczną, publicystyczną i doradczą. Jest jednym z redaktorów „Przeglądu Mechanicznego” i „Mechanika”, współautorem „Małego Poradnika Mechanika”.
Od 1957 roku pracuje jako zastępca dyrektora d/s naukowych Instytutu Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie. W 1959 otrzymuje tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1963-1974 kieruje pracami wszystkich zakładów Instytutu. W roku 1974 otrzymuje tytuł profesora zwyczajnego.
W 1992 odznaczony Krzyżem Obrońcy Ojczyzny za udział w wojnie 1918-1921 i jednocześnie awansowany do stopnia podporucznika Wojska Polskiego.
