Pierre Trudeau

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Pierre Trudeau

Pierre Philippe Yves Elliot Trudeau (ur. 18 października 1919, zm. 28 września 2000) – dwukrotny premier Kanady z ramienia Partii Liberalnej od 20 kwietnia 1968 do 3 czerwca 1979 i od 3 marca 1980 do 30 czerwca 1984.

Urodził się w Montrealu w Quebecu. Był wszechstronnie wykształconym człowiekiem. W czasie swych ponad dziesięcioletnich studiów zdobył pięć dyplomów, najpierw bakałarza, następnie dyplom prawa Uniwersytetu Montrealu w 1943, magistra ekonomi politycznej na Uniwersytecie Harwarda w 1945. Studia kontynuował w École des sciences politiques w Paryżu w latach 1946-1947 i London School of Economics w latach 1947-1948. W 1971 poślubił Margaret Sinclair, z którą miał trzech synów. Rozwiódł się w 1984. Od 1943 praktykował prawo, w latach 1949-1951 zasiadał w radzie królewskiej. W latach 1961-1965 pracował naukowo i wykładał na swym macierzystym uniwersytecie w Montrealu.

Pierre Trudeau zrobił szybką karierę polityczną w Partii Liberalnej. W 1967 został ministrem sprawiedliwości w rządzie Lestera Pearsona. Jedną z jego decyzji było usuniecie z kodeksu karnego paragrafu uznającego kontakty homoseksualne za przestępstwo. Po przejściu na emeryturę swego wielkiego poprzednika, Trudeau objął fotel premiera na ponad szesnaście lat. W czasie swych długich i dramatycznych rządów zmienił oblicze Kanady, doprowadzając ją do pełnej suwerenności. Do najważniejszych jego dokonań zalicza się:

Wprowadzenie Official Languages Act 1969, który podnosił język francuski do drugiego i równoprawnego z angielskim języka urzędowego.
Ustawę o kontroli zarobków i cen – Wage and Price Controls 1975, wprowadzającą między innymi pojęcie płacy minimalnej.
Uchwalenie Kanadyjskiej Karty Praw – Canadian Charter of Rights w 1982 oraz Konstytucji Kanady – Constitution Act w tym samym roku.

Zasłużył się także na polu równouprawnienia kobiet. Za jego czasów kobiety zostały po raz pierwszy marszałkami senatu, Izby Gmin oraz gubernatorem generalnym.

Z urzędowaniem Trudeau wiążą się dwa istotne procesy, w pewien sposób związane z sobą, które kształtowały kanadyjskie życie społeczne w latach osiemdziesiątych i wywarły olbrzymi wpływ na dzisiejszy kształt państwa. Pierwszym był frankofoński separatyzm, drugim multikulturaryzm (zobacz historia Kanady).

Pierre Trudeau był charyzmatycznym lecz także kontrowersyjnym przywódcą. W sposobie ubierania preferował nieformalny styl, np. długie włosy i sandały, często doprowadzając tym do irytacji konserwatywnie nastawionych polityków w Kanadzie i za granicą.

Znany był też z wybuchowego charakteru i nieliczenia się z autorytetami. Nie potrafił się powstrzymać przed obscenicznymi gestami wobec demonstrantów w Brytyjskiej Kolumbii. W czasie wizyty u Królowej Anglii Elżbiety II nie potrafił się powstrzymać od zatańczenia pirueta za jej plecami, ośmieszając ją, a przy okazji siebie samego.

Za czasów Trudeau Kanada prowadziła bardzo niezależną politykę międzynarodową. Trudeau był pierwszym zachodnim politykiem odwiedzającym komunistyczne Chiny. Kanada nie poparła też wojny w Wietnamie. Co więcej, udzielała azylu politycznego Amerykanom zbiegłym do Kanady przed powołaniem do wojska. Wywołało to ostrą reakcję amerykańską. Prezydent Richard Nixon nie znosił Trudeau, uważając go za socjalistę i obdarzył go publicznie wulgarnym epitetem that asshole.

Trudeau do grona swych osobistych przyjaciół zaliczał Barbrę Streisand, Jimmy'ego Cartera i Fidela Castro.

Trudeau zmarł 28 września 2000 i został pochowany w rodzinnym grobowcu na St-Remi-de-Napierville Cemetery w Saint-Remi.