Piotr Blank
Z Wikipedii
Piotr Blank (ur. 1742, zm. 12 kwietnia 1797), bankier warszawski, kasjer Stanisława Augusta Poniatowskiego do 1784.
Pochodził z rodziny francuskich hugenotów, którzy wyemigrowali do Berlina w XVI wieku.
Założył bank depozytowo-kredytowy w Warszawie. W 1781 został dzierżawcą loterii krajowej. W 1776 wraz z Janem Dekertem i Jędrzejem Rafałowiczem wydzierżawił od Rzeczypospolitej monopol tabaczny. W stolicy posiadał pałac i rezydencję letnią na Faworach. W czasie Sejmu Czteroletniego złożył ofiarę w wysokości 50 000 złotych na powiększenie liczby armii. W 1790 został nobilitowany. Po uchwaleniu konstytucji 3 maja 1791, ofiarował Rzeczypospolitej pięciomiesęczny kredyt bezprocentowy. Po insurekcji warszawskiej 1794, wszedł w skład deputacji, która miała się zająć uregulowaniem obrotów finansowych rządu powstańczego. Na zdobytych papierach ambasady rosyjskiej widniały jego podpisy, gdy kwitował przyjęcie rosyjskich pieniędzy przez jurgieltników.
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z Warszawą. Jeśli możesz, rozbuduj go.
