Plik binarny
Z Wikipedii
Plik binarny jest plikiem o dowolnej zawartości, oznacza wszystkie pliki poza plikami tekstowymi zawierającymi tekst zapisany w ustalonym sposobie kodowania znaków drukarskich, wraz z kodami sterującymi, w tym także kod znaku końca pliku – ^Z.
Pojęcie pliku tekstowego, wprowadzono w początkach rozwoju technik komputerowych, gdy komputery współpracowały z tekstowymi urządzeniami do pobierania i drukowania tekstów takimi jak dalekopisy, drukarki tekstowe, czytniki kart dziurkowanych.
Niemal wszystkie języki wysokiego poziomu posiadają oddzielne mechanizmy do obsługi plików tekstowych i binarnych.
Systemy operacyjne, podczas operacji na plikach, nie rozróżniają plików tekstowych i binarnych np. Unix. W DOS i Windows, wykonując niektóre operacje na plikach np. kopiowanie lub łączenie plików (copy, xcopy), porównywanie plików (fc) inaczej traktuje pliki tekstowe i binarne. DOS domyślnie traktuje plik jako plik tekstowy, a po napotkaniu w nim kodu sterującego ^Z, uznaje że to jest koniec pliku, nie wysyła pozostałej części do drukarki. W poleceniach DOS istnieje możliwość deklarowania, że dany plik jest plikiem binarnym (/b). System Windows próbuje rozpoznać czy wybrany plik jest plikiem tekstowym.
Pliki binarne tworzone przez programy posiadają wewnętrzną strukturę, której naruszenie może sprawić, że stanie się niepoprawny dla programów je obsługujących.
Plików binarnych nie da się edytować przy pomocy programów do edycji tekstu, programy te zakładają że plik zawiera tekst. Plik danego typu zwykle może być edytowany tylko przez programy obsługujące jego format pliku. Przy braku odpowiedniego programu, pliki binarne można edytować za pomocą edytora heksadecymalnego, który umożliwia edycję wartości poszczególnych bajtów w pliku.
