Powiat stopnicki
Z Wikipedii
Powiat stopnicki – historyczny powiat, istniejący w XIX i I poł. XX wieku. Wchodził w skład guberni kieleckiej, a później województwa kieleckiego. Do 1915 r. siedzibą powiatu była Stopnica, a w latach 1915-1939 i 1945-1948 Busko-Zdrój.
W przeważającej części był to powiat rolniczy. W 1881 r. znajdowały się tu zaledwie 53 drobne zakłady przemysłowe (m.in. gorzelnie, cegielnie i garncarnie). W 1867 r. powiat zamieszkiwały 73 304 osoby. W 1884 r., powiat liczył już 118 757 mieszkańców [1].
W 1880 w skład powiatu wchodziły 23 gminy: Busko, Chmielnik, Drugnia, Gnojno, Grabki, Grotniki, Korczyn, Kurozwęki, Lubnica, Maleszowa, Oględów, Pacanów, Pawłów, Pęczelice, Potok, Radzanów, Stopnica, Szaniec, Szydłów, Szczytniki, Tuczępy, Wójcza i Zborów [1].
W 1870 r. Stopnica, w ramach represji po powstaniu styczniowym, utraciła prawa miejskie. Pomimo tego pozostawała nadal siedzibą powiatu. W 1915 r. austriackie władze okupacyjne przeniosły siedzibę powiatu stopnickiego do Buska. 26 października 1939 wraz z utworzeniem przez władze hitlerowskie Generalnego Gubernatorstwa powiat stopnicki z siedzibą w Busku, został zastąpiony przez powiat buski [2]. Po II wojnie światowej przywrócono powiat stopnicki. Został on ostatecznie zlikwidowany 12 marca 1948 rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 lutego 1948 r. Na jego miejsce powołany został powiat buski [3].
[edytuj] Bibliografia
- ↑ 1,0 1,1 Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, "Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich", Warszawa 1880
- ↑ powiat.busko.com.pl: Gmina powiatu buskiego - STOPNICA
- ↑ Dziennik Ustaw - rok 1948, nr 12, poz. 97
