Psy (film)
Z Wikipedii
| Psy | |
| Gatunek filmu | sensacyjny |
| Kraj | Polska |
| Data premiery | 31 grudnia 1992 |
| Czas trwania | 104 min. |
| Reżyseria | Władysław Pasikowski |
| Scenariusz | Władysław Pasikowski |
| Główne role | Bogusław Linda, Marek Kondrat, Janusz Gajos, Cezary Pazura, Agnieszka Jaskółka, Olaf Lubaszenko |
| Muzyka | Michał Lorenc |
| Zdjęcia | Paweł Edelman |
| Montaż | Wanda Zeman, Zbigniew Niciński |
| Produkcja | Juliusz Machulski |
| Język | polski |
| Od lat | 18 |
Psy - polski film fabularny (sensacyjny) z 1992 roku w reżyserii Władysława Pasikowskiego. Polska premiera odbyła się 31 grudnia. Film doczekał się kontynuacji pt. Psy II: Ostatnia krew.
Spis treści |
[edytuj] Fabuła
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Grupa byłych oficerów SB po przejściu weryfikacji zostaje wcielona do oddziałów policji. Franz Maurer jest jednym z nich. Milicjant po przejściach, porzucony przez żonę, ma kłopoty z odnalezieniem się w nowej rzeczywistości. Podobnie jego przyjaciel, Olgierd Żwirski, który nie przechodzi pomyślnie weryfikacji, zostaje bez pracy. W trakcie jednej z pierwszych akcji w nowych służbach oddział Franza niespodziewanie spotyka się z oporem przestępców - w strzelaninie dwóch policjantów zostaje zabitych. Maurer postanawia pomścić swoich kolegów i jednocześnie pragnie pomóc Olgierdowi wrócić do czynnej służby. Nie wie jednak, że został on już zwerbowany przez grupę przestępczą, złożoną z byłych SB-ków.
Film niedługo po premierze stał się wielkim hitem. Obecnie jest to już kultowa produkcja, wiernie odzwierciedlająca przemiany w policji, przyprawiona ostrym językiem oraz dialogami, które obecnie stanowią skarbnicę cytatów. Franz Maurer to jedna z najbardziej popularnych i zapamiętanych ról, które wykreowały nowy wizerunek Bogusława Lindy.
[edytuj] Kontrowersje
Film wzbudził wiele kontrowersji, m. in. ze względu na brutalność niektórych scen i częste użycie wulgaryzmów w dialogach. Kontrowersyjne dla niektórych osób oceniających film były także wybór i sposób przedstawienia głównego bohatera - byłego funkcjonariusza SB. W tym kontekście krytykowana była zwłaszcza scena, w której pijani SB-cy wynoszą na ramionach nieprzytomnego kolegę, śpiewając, znaną m.in. z Człowieka z żelaza Andrzeja Wajdy, Balladę o Janku Wiśniewskim opowiadającą o masakrze robotników w Grudniu 1970. Wywołało to protesty uczestników protestów na Wybrzeżu oraz byłych działaczy opozycji solidarnościowej.
[edytuj] Twórcy filmu
- Scenariusz i reżyseria: Władysław Pasikowski
- Produkcja: Juliusz Machulski
- Zdjęcia: Paweł Edelman
- Muzyka: Michał Lorenc
- Montaż: Wanda Zeman, Zbigniew Niciński
[edytuj] Obsada
- Bogusław Linda (por. Franciszek Maurer, Franz)
- Marek Kondrat (por. Olgierd Żwirski, Olo)
- Janusz Gajos (mjr Gross)
- Cezary Pazura (podkom. Waldemar Morawiec, Nowy)
- Agnieszka Jaskółka (Angela Wenz)
- Zbigniew Zapasiewicz (senator Wencel)
- Olaf Lubaszenko (Młody)
- Artur Żmijewski (Radosław Wolf, w czołówce jako Elegant)
- Zbigniew Bielski (Kaniewski)
- Aleksander Bednarz - major Bień
[edytuj] Nagrody
- Wanda Zeman najlepszy montaż FPFF Gdynia 1992
- Zbigniew Niciński najlepszy montaż FPFF Gdynia 1992
- Agnieszka Jaskółka: najlepsza drugoplanowa rola kobieca FPFF Gdynia 1992
- Michał Lorenc: najlepsza muzyka FPFF Gdynia 1992
- Władysław Pasikowski: najlepszy reżyser FPFF Gdynia 1992
- Bogusław Linda: najlepsza główna rola męska FPFF Gdynia 1992
- Władysław Pasikowski: Złota Kaczka najlepszy film polski 1993
- Władysław Pasikowski: najlepszy reżyser Festival du Film D'Aventures Valenciennes 1994
- Bogusław Linda: nagroda aktorska Festival du Film D'Aventures Valenciennes 1994
