Róża czerwonawa
Z Wikipedii
| Róża czerwonawa | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | różowce |
| Rodzina | różowate |
| Rodzaj | róża |
| Gatunek | róża czerwonawa |
| Nazwa systematyczna | |
| Rosa glauca Pourr | |
| Synonimy | |
| R. rubrifolia Vill | |
Róża czerwonawa (Rosa glauca) - gatunek krzewu należący do rodziny różowatych. Występuje pospolicie w Europy i rośnie spontanicznie głównie w jej południowej i centralnej części. W Polsce jest rośliną uprawną i dziczejącą (ergazjofigofit). Zdziczałe formy w środowisku spotykane są dość rzadko. Status gatunku we florze Polski: kenofit. [1]
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka[2][1]
- Pędy
- Dorasta do 2,5 m wysokości, gałązki ma nagie, ciemnoczerwone i sino oszronione. Kolce wyrastają pojedynczo, są cienkie, nagie, zwykle nieliczne i nieregularnie wyrastające.
- Liście
- Na tegorocznych pędach 5-9 listkowe. Listki cienkie, pojedynczo piłkowane, czerwonawe, o eliptycznym kształcie i klinowatej nasadzie. Są nagie, lub co najwyżej na głównym nerwie owłosione.
- Kwiaty
- Często zebrane w kwiatostany. Kwiaty pięciopłatkowe, różowe, jaśniejące w środku. Działki kielicha mają szerokość 2-3 mm, są całobrzegie (zewnętrzne posiadają nieliczne, wąskie łatki) i dłuższe od płatków korony. Szyjki słupka wolne, nagie, lub nieco tylko owłosione, o znamionach skupionych w główkę. Zewnętrzne pręciki kilkakrotnie dłuższe od słupka. Tworzące pierścień miodniki są wzniesione. Kwitnie od czerwca do lipca, jest owadopylna.
- Owoce
- Drobne (do 1,5 cm średnicy), od koloru pomarańczowego do czerwonego, kulistawe, często spłaszczone.
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z różą alpejską, różą francuską, różą gęstokolczastą [2]
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna : uprawiana w licznych odmianach, jako roślina ozdobna, zarówno w postaci typowego gatunku, jak i międzygatunkowych mieszańców. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, jest też w pełni mrozoodporna i nie trzeba ją okrywać na zimę. Wymaga natomiast słonecznego stanowiska. Nadaje się szczególnie na nieformowane szpalery, np. w parkach oraz do naturalistycznych ogrodów.
[edytuj] Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8
- ↑ 2,0 2,1 Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953.
