Rakuska Czuba
Z Wikipedii
| Rakuska Czuba | |
| Państwo | Słowacja, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 2 037 m n.p.m. |
| Data zdobycia | 1906 |
| Zdobyta przez | Günter O. Dyhrenfurth i Alfred Martin |
Rakuska Czuba (słow. Vel'ka Svisťovka) – najwyższy szczyt w Rakuskiej Grani oddzielającej środkowe części Huncowskiej Kotliny (Huncovská kotlinka) od Doliny Kieżmarskiej (Dolina Bielej vody Kežmarskej) w Tatrach. Rakuska Grań zaczyna się na Rakuskiej Przełęczy (Sedlo pod Svišťovskou), która oddziela Rakuską Czubę od Małego Kieżmarskiego Szczytu (Malý Kežmarský štít). Pomiędzy tym szczytem a Rakuską Kopą (Svišťový hrb) znajduje się przełęcz – Rakuski Przechód (Sedlo pod Svišťovkou), przez która przebiega szlak Magistrali Tatrzańskiej.
Od Rakuskiej Czuby w kierunku południowo-wschodnim opada długi grzbiet stanowiący część Rakuskiej Grani. W nim wyróżnia się niezbyt wysokie, lesiste wzniesienie Małej Rakuskiej Czubki (Malá Svist'ovka) 1561 m n.p.m.. W kierunku północno-wschodnim boczny grzbiet Fornalskiej Grani schodzący w kierunku Doliny Kieżmarskiej.
Nazwa Rakuskiej Grani i znajdujących się w niej szczytów pochodzi od spiskiej wsi Rakusy (Rakúsy). Nazwa Folwarczna Grań związana jest z spiską wsią Fornalki (Stráne pod Tatrami, dawniej Foľvark).
Stoki Rakuskiej Grani to dawne tereny pasterskie. Okoliczne szczyty były odwiedzane już w XVII wieku a może nawet wcześniej. Zimą, przez Rakuską Czubę wchodzili na Kieżmarski Szczyt Günter Oskar Dyhrenfurth i Alfred Martin 8 marca 1906.
