Ricardo Zonta

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ricardo Zonta
[[\|290px]]
Imię i nazwisko	Ricardo Luis Zonta
Kraj	Brazylia
Urodzony	23 marca 1976 r.
Aktualna seria	Formuła 1 (kierowca testowy)
Tytuły mistrzowskie (lub wygrane)	1995 Południowo-Amerykańska Formuła 3 1997 Międzynarodowa Formuła 3000 1998 FIA GT1 2002 Nissan Telefonica World Series

Ricardo Luis Zonta (ur. 23 marca 1976 w Kurytybie, Brazylia) - brazylijski kierowca wyścigowy. Aktualnie kierowca testowy zespołu Toyota w Formule 1.

Przygodę z samochodami rozpoczynał od jazdy gokartami. Swoje pierwsze zwycięstwo odniósł w wieku 11 lat. W wieku 15 lat został mistrzem Brazylii. Kolejnym wyzwaniem Zonty była Formuła 3, w której w 1995 roku odniósł zwycięstwo, zdobywając tytuły mistrza Brazylii i Ameryki Południowej. W kolejnym roku przeniósł się do Europy, by występować w wyścigach Formuły 3000.

Zonta zastąpił podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2005 Ralfa Schumachera. Wycofał się z wyścigu, podobnie jak pozostali kierowcy używający opon Michelin

W pierwszym roku startów odniósł dwa zwycięstwa i w klasyfikacji generalnej zajął 4 miejsce. Rok później został mistrzem, zostawiając w pobitym polu Juana Pablo Montoye. W 1997 r. otrzymał nagrodę Złoty Kask w kategorii kierowca międzynarodowy - najbardziej prestiżową nagrodę tego typu w Brazylii. W 1998 r. Zonta wygrał zawody FIA GT na torze Laguna Seca w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku ponownie otrzymał nagrodę Złoty Kask, tym razem w kategorii dla najbardziej wybitnego kierowcy. Ron Dennis ściągnął go do McLarena, gdzie został kierowcą testowym.

W sezonie 1999 zadebiutował jako oficjalny kierowcy British American Racing. Drugim kierowcą tego zespołu był w tym czasie Jacques Villeneuve. W pierwszym roku występów ukończył 5 wyścigów, a najlepszym jego osiągnięciem było zajęcie 8 miejsca w Grand Prix Europy. Pierwsze punkty zdobył w sezonie 2000 podczas Grand Prix Australii, kiedy ukończył wyścig na szóstym miejscu. Kolejne dwa punkty zdobył w tym samym sezonie kończąc na szóstych pozycjach Grand Prix Włoch i Stanów Zjednoczonych. W klasyfikacji generalnej zajął tzynaste miejsce. W sezonie 2001 został kierowcą testowym zespołu Jordan, a w 2002 roku wystartował w cyklu Nissan Telefonica World Series (World Series by Nissan), zdobywając tytuł mistrzowski. W sezonie 2003 ponownie wrócił do F1. Tym razem w barwach zespołu Panasonic Toyota Racing, na stanowisku kierowcy testowego. W sezonach 2004-2005 występował w 6 GP - bez punktu. Rolę kierowcy testowego Toyoty pełni do dziś.