Rota (Maria Konopnicka)
Z Wikipedii
Rota - jeden z najbardziej znanych utworów poetyckich Marii Konopnickiej. Pierwszy raz Rota została opublikowana w 1908 w czasopiśmie Przodownicy. Jest utworem o bardzo dużym znaczeniu dla Polaków. Powstała pod wpływem oburzenia prześladowaniami polskości w zaborze pruskim.
Wiersz składa się z czterech zwrotek, z czego trzy stanowią kanon jednej z najpopularniejszych polskich pieśni patriotycznych pod tym samym tytułem, do której muzykę napisał Feliks Nowowiejski. Pieśń została po raz pierwszy wykonana publicznie 15 lipca 1910 na uroczystości odsłonięcia Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie zorganizowanej w rocznicę 500-lecia bitwy pod Grunwaldem. Połączonymi chórami z całej Polski dyrygował kompozytor.
Od 1918 Rota była hymnem polskich harcerzy. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości była najpoważniejszym kontrkandydatem Mazurka Dąbrowskiego do określenia mianem hymnu narodowego. Pieśń była również jedną z najpopularniejszych w czasie stanu wojennego w Polsce w latach 80. XX wieku, kiedy to jeden z fragmentów tekstu - Krzyżacka zawierucha zamieniano na - Sowiecka zawierucha.
Pieśń ta wykorzystana została w powstałym w 2004 roku filmie Wesele Wojciecha Smarzowskiego.
[edytuj] Rota
Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród,
Nie damy pogrześć mowy!
Polski my naród, polski ród,
Królewski szczep Piastowy,
Nie damy, by nas zgnębił wróg...
- Tak nam dopomóż Bóg! }bis
Do krwi ostatniej kropli z żył
Bronić będziemy Ducha,
Aż się rozpadnie w proch i w pył
Krzyżacka zawierucha.
Twierdzą nam będzie każdy próg...
- Tak nam dopomóż Bóg! }bis
Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz
Ni dzieci nam germanił.
Orężny stanie hufiec nasz,
Duch będzie nam hetmanił,
Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg...
- Tak nam dopomóż Bóg! }bis
Nie damy miana Polski zgnieść
Nie pójdziem żywo w trumnę.
Na Polski imię, na jej cześć
Podnosim czoła dumne,
Odzyska ziemię dziadów wnuk...
- Tak nam dopomóż Bóg! }bis
