Rower poziomy

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralności przyjętymi w Wikipedii.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.

Tandem poziomy

Rower poziomy to rower, w którym kolarz siedzi nisko przy ziemi, w pozycji zbliżonej do pozycji kierowcy w samochodzie, a pedały znajdują się na wysokości jego ud lub nawet wyżej.

Rowery te podzielono ze względu na rozstaw osi kół na trzy klasy:

LWB - (Long Wheel Base)o rozstawie osi 160-180 cm;
SWB - (Short Wheel Base) o rozstawie osi 80-120 cm;
CLWB - (Compact Long Wheel Base) o rozstawie osi 115 - 160 cm;

Jest to podział oficjalny, niejako uznawany przez IHPVA [1], jednak wielu rowerzystów uważa, że:

LWB - rower z długim rozstawem osi, zawany także jamnikiem to taki, w którym najpierw jest przednie koło, potem pedały, nisko za przednim kolem, potem jest długa rama, fotel a za jego oparciem tylne koło.
SWB - rower z krótkim rozstawem osi, to taki, w którym pedały są na wysięgniku przed (nad przednim) kołem a przednie koło jest pod kolanami rowerzysty
CLWB - rower z kompaktowym rozstawem osi, to taki, w którym suport (oś obrotu pedałów) jest tuż za główką ramy, czyli pedały są tuż nad i za przednim kołem a fotel jest częściowo nad tylnym kołem. Rower CLWB wygląda trochę jak ściśnięty LWB, tylko na mniejszych kołach.

ten podział jest wg mnie trochę korzystniejszy, bo nie uwzględniając linijki można do rowerów SWB z natury szybszych dokleić długie rowery typu LowRacer (bardzo niskie, super szybkie, wyścigowe, głównie z pedałami na wysiegnikach) i odróżnić się od LWB z natury wolniejszych i "turystycznych".

Każdą klasę dzieli się również ze względu na układu kierowania:

ASS - (Above Seat Steering) kierownica znajduje się na wysokości ramion;
USS - (Under Seat Steering) kierownica znajduje się pod siedzeniem fotela i połączona jest ze sterowanym kołem za pomocą przekładni;

Można też rowery poziome podzielić na:

FWD - z napędem na przód
RWD - z "klasycznym" napędem na tył

Istnieje wiele odmian rowerów poziomych wewnątrz tej klasyfikacji. Są rowery poziome dwu- i trzykołowe, rowery pojedyncze i tandemy itp.

Konstrukcja roweru poziomego ma kilka zalet:

Cały rower jest niższy od rowerów tradycyjnych, co znacząco zmniejsza opory powietrza. Po dodaniu owiewek aerodynamicznych rower poziomy umożliwia jazdę ze znacznie wyższymi prędkościami od roweru tradycyjnego przy niewielkim wysiłku kolarza.
Pozycja rowerzysty jest wygodniejsza i naturalniejsza od tej zajmowanej w rowerach tradycyjnych.
W rowerze poziomym można umieścić w różnych miejscach kilka bagażników, co umożliwia przewożenie nim większej ilości bagażu niż w rowerze tradycyjnym a nisko położony środek ciężkości pozwala na przewożenie bagaży o większej masie. Standardem u producentów rowerów poziomych są bagażniki wyprawowe gwarantowane na 50kg oraz sakwy na 100l pojemności.

oraz kilka wad:

Konstrukcja roweru jest znacznie bardziej skomplikowana. Wymaga ona bardziej złożonego układu napędowego i kierowniczego od rowerów tradycyjnych. Rowery te są więc cięższe i droższe od rowerów tradycyjnych.
Pozycja z "nogami do góry" powoduje odpływ krwi z nóg i wymusza nienaturalne obciążenie stawów kolanowych i biodrowych - ma to jednak znaczenie tylko przy bardzo intensywnym jeżdżeniu rowerem.
Rowery poziome są większe gabarytowo od zwykłych rowerów, trudniej jest je transportować i przechowywać.
Rowery poziome klas LWB oraz CLWB są mniej zwrotne od rowerów tradycyjnych. Ich manewrowość jest bardziej zbliżona do manewrowości małego samochodu niż zwykłego roweru. Również ilość miejsca na drodze i na parkingu jest bardziej zbliżona do małego samochodu niż zwykłego roweru. Umniejsza to podstawowe zalety takiego roweru w ruchu miejskim. Uwaga ta nie dotyczy klasy SWB, w których odległość między osiami kół jest zbliżona do rozstawu w zwykłych rowerach zapewniając tym normalną manewrowość roweru.

Potencjalnie dużą wadą większości rowerów poziomych jest ich słaba widoczność w ruchu drogowym, wynikająca z ich poziomego układu. Rower poziomy jest niski i przez to słabo widoczny między samochodami czy zza żywopłotu lub innej bariery, jeśli porusza się drogą rowerową oddzieloną nimi od jezdni. Stąd bardzo pożądane jest używanie przez poziomych rowerzystów jaskrawych chorągiewek na wysokiej antenie. Kierujący rowerem poziomym jest pozbawiony przewagi, jaką rowerzyście klasycznemu daje możliwość obserwacji drogi ponad dachami większości samochodów na jezdni.

Głowa rowerzysty w większości modeli rowerów poziomych znajduje się bardzo nisko i w przypadku kolizji z samochodem jest bezpośrednio narażona na uderzenie. Z drugiej strony część kolizji jest przyjmowana przez rowerzystów poziomych na "strefę zgniotu", czyli nogi i układ napędowy - czego nie ma w przypadku rowerów klasycznych.

Rowery poziome są wyraźnie szybsze od klasycznych ze względu na dużo mniejsze opory aerodynamiczne. To często może prowadzić do kolizji na drogach rowerowych. Niektóre rowery poziome słabo wpisują się też w geometrie niektórych "ułatwień rowerowych" i mają poważne problemy zwłaszcza na gorzej zaprojektowanych drogach dla rowerów.

Większość modeli rowerów poziomych ma zdecydowanie większe niż klasyczne rowery problemy z pokonywaniem wysokich krawężników i innych nierówności często spotykanych na na wyrobach ulicopodobnych polskich miast.

[edytuj] Rower poziomy a UCI

Zwolennicy rowerów poziomych twierdzą, że główną przyczyną braku ich popularności jest "zwalczanie" rowerów poziomych przez UCI. Istotnie UCI zupełnie nie zajmuje się rowerami poziomymi i nie organizuje zawodów z ich udziałem, jednak oficjele z UCI twierdzą, że jest tak dlatego, że rowery poziome nie cieszą się dużym zainteresowaniem. Rowery poziome nie mogą być dopuszczone do zawodów szosowych lub torowych gdyż przy odpowiedniej konstrukcji roweru poziomego można na nim osiągać zawrotne prędkości i średnie bez większego wysiłku, a w kolarstwie chodzi o wyścig między kolarzami a nie eksperymentalnymi konstrukcjami rowerów. Rekordowe rowery poziome o aerodynamicznych kształtach (całkowicie obudowane) z bardzo nisko położonym środkiem ciężkości pokonują 70-80 km w ciągu godziny, oraz rozwijają prędkości maksymalne rzędu 100-130 km/h na krótkich i płaskich odcinkach dróg asfaltowych.
Aktualnym oficjalnym rekordem prędkości w jeździe godzinnej (2005 r) jest 84,2km ustanowiony przez Sam Whittingham'a na rowerze Varna Diablo II a na odcinku 200m ze startu lotnego jest ok 130km/h i również należy do Sam Whittingham'a na rowerze Varna Diablo II . Szczegóły można znaleźć na stronie World Human Powered Speed Challenge oraz tu: [2]

W międzynarodowych wyścigach rowerów poziomych rozróżniane są kategorie rowerów niezabudowanych, częściowo zabudowanych (najczęściej z tylną osloną aerodynamiczną), i całkowicie zabudowanych, takich jakie startują na World Human Powered Speed Challenge.