Samodzielny Batalion Kobiecy im. Emilii Plater
Z Wikipedii

Sielce 1943 r.
1 Samodzielny Batalion Kobiecy im. Emilii Plater (platerówki) to kobiecy batalion 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Chrzest bojowy przeszedł pod Lenino.
Pierwszy Samodzielny Batalion Kobiecy im. Emilii Plater został sformowanySielcach na terenie ZSRR 3 czerwca 1943 r. w składzie 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. 31 września 1943 r. batalion tworzyło 740 szeregowych, podoficerów i oficerów a 7 kwietnia 1945 r. – 5 33 osoby.
Po okresie organizacyjnym, od września 1943, w skład batalionu wchodziły: szkoła podoficerska, kompanie: 1 i 2 fizylierek, 1 i 2 strzeleckie oraz rusznic ppanc. i ckm.; plutony: moździerzy, zwiadu, łączności, sanitarny, saperów i gospodarczy.
1 września 1943 r. z batalionu została wyłączona 1 kompania fizylierek, która wyruszyła wraz z 1 DP na front; w czasie bitwy pod Lenino pełniła służbę wartowniczą przy sztabie dywizji; jedną drużynę przydzielono do plutonu sanitarnego 2 pp dla wynoszenia rannych z pola walki, udzielania pierwszej pomocy oraz eskortowania jeńców. 2 kompania strzelców 5 grudnia oddelegowana została do 2 DP.
9 stycznia 1944 r., w związku z przegrupowaniem jednostek polskich, batalion przerzucono do wsi Łuczynka na Smoleńszczyźnie, w marcu do m. Żeleźniak pod Trojanowem (obwód żytomierski), w maju do Kiwerc; w lipcu wkroczył na ziemie polskie. Od 17 lipca pełnił służbę wartowniczą w jednostkach tyłowych armii, od 12 października służbę garnizonową na Pradze, a po wyzwoleniu stolicy objął posterunki w lewobrzeżnej Warszawie.
14 września 1944 r. została wyzwolona prawobrzeżna Warszawa. Nasiliło się bezprawie i kradzież, w związku z czym przy komisariatach milicji obywatelskiej dowództwo garnizonu utworzyło komendy wojskowe – celem utrzymania porządku publicznego, zabezpieczenia mienia publicznego i zapewnienia bezpieczeństwa. Do tej trudnej wartowniczej służby został wyznaczony 1 Samodzielny Batalion Kobiecy im. Emilii Plater. Fizylierki tego batalionu 17 stycznia 1945 r. – tuż po wyzwoleniu – w godzinach popołudniowych zaciągnęły wartę przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie.
21 marca 1945 r. batalion podporządkowano bezpośrednio Sztabowi Generalnemu WP i podzielono na komisariaty wojskowe rozmieszczone w poszczególnych dzielnicach Warszawy.
Batalion został rozformowany na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy WP z 25 maja 1945 r. Część żołnierzy 1 SBK osiedliła się w zachodniej Polsce tworząc osiedle Platerowo (od 1947 r. - Zalipie Dolne).
[edytuj] Dowódcy
- por. Łupiński - kilka dni (źr. CAW, III-138.)
- por. Zygmunt Sobolewski – do 31 sierpnia 1943 r.;
- por. Aleksander Mac – od 1.09.1943 - 27.12.1943
- kpt. Bolesław Drożdż – 27.12.1943 - 7.07.1944 r.;
- kpt. Aleksander Mac - 7.07.1943- 8.11.1944
- ppłk Józef Lasoń – 0d 8.11.1944- do rozformatowania
Zobacz także: Platerówka, Aniela Krzywoń.