Smilodon gracilis
Z Wikipedii
| Smilodon gracilis | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ssaki |
| Podgromada | ssaki żyworodne |
| Szczep | łożyskowce |
| Rząd | drapieżne |
| Rodzina | kotowate |
| Podrodzina | Machajrodonty |
| Plemię | Smilodontini |
| Rodzaj | Smilodon |
| Gatunek | Smilodon gracilis |
| Nazwa systematyczna | |
| Smilodon gracilis | |
| Cope, 1880 | |
Smilodon gracilis - pierwszy gatunek zaliczony do tego rodzaju. Pojawił się ok. 2,5 miliona lat temu, zasiedlał wschodnie obszary kontynentu północnoamerykańskiego. Wywodził sie prawdopodobnie od innego kota szablastozębnego - megantereona. Smilodon gracilis był najmniejszym i nalżej zbudowanym z trzech poznanych dotychczas gatunków smilodonów. Wielkością był zbliżony do leoparda Panthera pardus, ale był znacznie bardziej od niego masywny i cięższy, osiągając wagę ok. 100 kg. Po połączeniu obu kontynentów amerykańskich, Smilodon gracilis zasiedlił tereny Ameryki Południowej. Od niego wywodzi się największy z opisanych smilodontów - Smilodon populator.
