Spandau
Z Wikipedii
Spandau (dolnołuż. Spandawa, pol. dawniej również Szpandawa) - piąta dzielnica Berlina, położona w jego północno-zachodniej części u ujścia Sprewy do Haweli, wcześniej niezależne miasto w Marchii, znacznie starsze od samego Berlina.
Spandau był zasiedlony co najmniej od VI wieku n.e przez połabskie plemię słowian Hawelan, które ok. 720 roku zasiedliły tereny wokół rzek Haweli (dawniej rzeka Obła) i Sprewy. Na wyspie utworzonej przez rzekę Hawelę ok. roku 750 powstaje gród (obecna dzielnica Berlina – Spandau). W 1197 po raz pierwszy wzmiankowano zamek Spandow. Wokół tego zamku powstała osada Spandow, która w 1232 zyskała prawa miejskie, nadane przez margabiów Branenburgii Jana I i Ottona III. W drugiej połowie XVI wieku wzniesiono istniejącą do dziś twierdzę bastionową. W 1878 zmieniono pisownię nazwy miasta na współczesną (Spandau).
1 października 1920 włączono miasto do Berlina. Po II wojnie światowej Spandau znalazł się w sektorze brytyjskim, więc później w Berlinie Zachodnim.
Współcześnie Spandau liczy 225 tys. mieszkańców.
