Stanisław Jakubowski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Stanisław Jakubowski major
ur. 10 VIII 1901 w Ostrowcu Świętokrzyskim

Kariera:
kmndt Rejon. Komendy Uzupełnień w Kielcach
• kmndt Rejonowej Komendy Uzupełnień w Gdyni • zastępca d-cy 7 Zapasowego Pułku Piechoty
Działania wojenne:
• walki pod Przysuchą i bitwa pod Lenino
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych
Krzyż Zasługi
Medal za Warszawę 1939-1945
Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Medal Polska Swemu Obrońcy
Medal 10-lecia Odzysk. Niepodległości
Medal Za Długoletnią Służbę
Medal Za zdobycie Berlina
Medal za Zwycięstwo nad Niemcami

Stanisław Jakubowski s. Stanisława (ur. 10 sierpnia 1901 w Ostrowcu Świętokrzyskim (woj. kieleckie), zm. ? ?) - polski oficer (mjr), uczestnik walk w II wojnie światowej.

Absolwent wydziału prawa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W latach 1932-1939 zatrudniony jako urzędnik administracji wojskowej w Państwowej Komendzie Uzupełnień Postawy. 25 sierpnia 1939 został skierowany do 23 Pułku Ułanów na stanowisko dowódcy plutonu. 29 sierpnia 1939 wraz z pułkiem przemieścił się z Postaw transportem kolejowym przez Lidę i Wołkowysk do Koluszek. Brał udział w walkach w lasach pod Przysuchą, podczas których został ranny.

Jako dowódca plutonu piechoty 12-13 października 1943 brał udział w bitwie pod Lenino podczas, walk został ranny w bok i lewa rękę, przewieziony do szpitala, gdzie przebywał kilka tygodni.

Od 13 października 1944 pełnił obowiązki kierownika kancelarii tajnej w Sztabie 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych, a następnie od 5 stycznia 1944 do 1 czerwca 1944 był pomocnikiem szefa V Oddziału Sztabu 3 Dywizji Piechoty.

1 września 1944 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 7 Samodzielnego Batalionu Piechoty, który był przemianowany na 7 Pułku Piechoty.

W latach 1945-1947 pełnił obowiązki Komendanta Gdyńskiej Rejonowej Komendy Uzupełnień, a następnie (1947-1950) Komendanta Rejonowej Komendy Uzupełnień w Kielcach.

Na podstawie Rozkazu personalnego nr 1614 z dnia 17 października 1950 został przeniesiony do rezerwy.

[edytuj] Awanse

podporucznik - 3 września 1943
porucznik - 10 marca 1944
kapitan - 11 września 1945
major - 22 lipca 1948

[edytuj] Wykształcenie

27 marca 1922 - 20 listopada 1923 - Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu
wrzesień 1928 - lipiec 1932 - Uniwersytet im. St. Batorego w Wilnie

[edytuj] Stanowiska

15 czerwca 1919 - 27 marca 1922 - strzelec - 2 Pułk Strzelców Konnych
23 grudnia 1923 - wrzesień 1928 - dowódca plutonu - 18 Pułk Ułanów Pomorskich

lipiec 1932 - 25 sierpnia 1939 - Państwowa Komenda Uzupełnień Postawy - urzędnik administracji wojskowej

25 sierpnia 1939 - 24 września 1939 - dowódca plutonu - 23 Pułk Ułanów Grodzieńskich
20 maja 1943 - 13 października 1943 - dowódca plutonu - 2 Pułk Piechoty - 1 Dywizji Piechoty
13 października 1943 - 5 stycznia 1944 - kierownik kancelarii tajnej - 1 Korpus Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR
5 stycznia 1944 - 1 sierpnia 1944 - pomocnik szefa V Oddziału Sztabu - 3 Dywizja Piechoty
1 sierpnia 1944 - 30 sierpnia 1944 - szef personalny punktu zbornego - 1. Armia Wojska Polskiego
1 września 1944 - 1 października 1944 - zastępca dowódcy - 7 samodzielny batalion piechoty
1 października 1944 - 15 października 1945 - zastępca dowódcy pułku ds. liniowych - 7 Zapasowy Pułk Piechoty
15 października 1945 - 1 października 1947 - komendant - Gdyńska Rejonowa Komenda Uzupełnień
2 października 1947 - 28 lutego 1950 - komendant - Rejonowa Komenda Uzupełnień w Kielcach