Stanisław Pagaczewski
Z Wikipedii
Stanisław Pagaczewski (ur. 9 lipca 1916 r. w Krakowie, zm. 7 czerwca 1984 r. także w Krakowie) – polski pisarz, tworzący głównie twory dla dzieci, poeta. Autor trylogii poświęconej przygodom Baltazara Gąbki, należącej do klasyki literatury dziecięcej.
Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie wojny prowadził tajne nauczanie. Autor przewodników turystycznych oraz działacz ruchu turystyczno-krajoznawczego. Autor książek dla dzieci i młodzieży. Miłośnik gór i rodzinnego miasta Krakowa. Debiutował w roku 1950.
Utwór Porwanie Baltazara Gąbki (1965) ze względu na oryginalność, poczucie humoru oraz umiejętne wykorzystanie tradycyjnych motywów (książę Krak, Smok Wawelski) zdobył wśród młodych czytelników ogromną popularność. W efekcie w latach 1969-1970 powstał trzynastoodcinkowy serial animowany, bardzo ciepło przyjęty przez widzów. Sukces pierwszej książki i opartego na niej filmu skłoniło autora do napisania dalszego ciągu przygód profesora Gąbki: były to powieści Misja profesora Gąbki (1975) oraz Gąbka i latające talerze.
[edytuj] Utwory
- Zielona wędrówka (1957)
- Raj na kółkach (1959)
- Diabelski kamień, opowiadania (1961)
- Więźniowie skalnego grodu (1962)
- Porwanie Baltazara Gąbki (1965)
- Anna z mórz południowych (1969)
- Szkoła bez dzwonka (1974)
- Misja profesora Gąbki (1975)
- Gąbka i latające talerze (1979)
- Gospoda pod Upiorkiem
- Przygoda na Rodos (2005)
