Stanley Finch
Z Wikipedii
Stanley W. Finch (ur. 20 lipca 1872, zm. 1951) – pierwszy dyrektor (1908-1912) amerykańskiego Biura Śledczego (ang. Bureau of Investigation, BOI), które ostatecznie przekształciło się w FBI (ang. Federal Bureau of Investigation).
Finch urodził się w Monticello w stanie Nowy Jork w 1872 r. W roku 1893 został urzędnikiem w Departamencie Sprawiedliwości, dla którego pracował przez prawie 50 lat. Awansował ze stanowiska urzędnika do głównego śledczego (ang. Chief Examiner) między 1893 a 1908 r.
W trakcie pracy w Departamencie Sprawiedliwości zdobył wykształcenie prawnicze i został przyjęty w szeregi waszyngtońskiej adwokatury w roku 1911.
Jako główny śledczy Finch był zwolennikiem powstania jednostki detektywów w Departamencie Sprawiedliwości. W tym czasie, jeżeli Departament Sprawiedliwości chciał prowadzić postępowanie w sprawie przestępstwa, musiał korzystać z personelu Tajnych Służb Departamentu Skarbu. Gdy prokurator generalny Stanów Zjednoczonych Charles Joseph Bonaparte stworzył w 1908 r. jednostkę agentów specjalnych, nazwaną później Biurem Śledczym, powierzył ją Finchowi. Jednostka ta stała się późniejszym FBI.
Od 1913 r. do lat 30. XX wieku, Stanley Finch dzielił czas pomiędzy prywatne interesy i stanowisko w Departamencie Sprawiedliwości. Przeszedł na emeryturę w roku 1940.
