Synagoga w Głogowie
Z Wikipedii
Synagoga w Głogowie | |
![]() |
|
Data budowy | 1881-1882 |
Data zburzenia | 9 na 10 listopada 1938 |
Tradycja | reformowana |
Architekt | Abesser i Kröger |
Budulec | murowana |
Obecnie | nie istnieje |
![]() |
Synagoga w Głogowie (niem. Synagoge in Glogau) - największa synagoga głogowskiej gminy żydowskiej, znajdująca się przy obecnej ulicy Kołłątaja. Miała w założeniu stanowić ważną dominantę w krajobrazie miasta i świadczyć o randze tutejszej gminy żydowskiej. Była uważana za jedną z najpiękniejszych synagog w Niemczech.
W 1881 roku nastąpiło uroczyste położenie kamienia węgielnego pod budowę nowej synagogi. Inspiracją berlińskich architektów Abessera i Krögera była piękna monachijska synagoga. Uroczyste otwarcie synagogi nastąpiło we wrześniu 1882 roku. Najtragiczniejszym momentem dla synagogi była noc z 9 na 10 listopada 1938 roku, kiedy to splądrowały ją i spaliły bojówki hitlerowskie; następnie synagogę rozebrano do fundamentów.
Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie zbliżonym do prostokąta, w mieszanym stylu neogotyckim, eklektycznym oraz neorenesansowym. Jej najbardziej charakterystycznym elementem był trzon, który stanowił masywną i wysoką na 32 metry część wieżową, zwieńczoną wielką kopułą. Po bokach znajdowały się parterowe przybudówki zwieńczone kopułami, w których znajdowały się wejścia boczne. Cała synagoga mogła pomieścić 300 mężczyzn i 250 kobiet.
W 55. rocznicę spalenia synagogi odsłonięto w Głogowie pomnik poświęcony pamięci społeczności żydowskiej tego miasta. Monument - miejsce pamięci (proj. inż. arch. Dariusza Wojtowicza) tworzą: zrekonstruowany na oryginalnych fundamentach synagogi obrys jej murów oraz niewielki obelisk z inskrypcjami w językach polskim i hebrajskim:
![]() |
![]() ![]() ![]() |
![]() |