Tadeusz Czeżowski
Z Wikipedii
Tadeusz Czeżowski (ur. 26 czerwca 1889 we Wiedniu, zm. 28 marca 1981 w Toruniu), polski filozof, logik i etyk.
We Lwowie ukończył czteroletnią szkołę ludową i gimnazjum. W 1907 zdał maturę. Podjął studia z matematyki, fizyki i filozofii na Uniwersytecie Lwowskim. Wykładowcami Czeżowskiego byli:
- matematyka - Józef Puzyna i zastępczo profesor astronomii Marcin Ernst, później Wacław Sierpiński
- fizyki - Ignacy Zakrzewski i Marian Smoluchowski,
- filozofii - profesorowie Kazimierz Twardowski i Mścisław Wartenberg oraz docenci Władysław Witwicki i Jan Łukasiewicz.
Poznał się w tym czasie z Tadeuszem Kotarbińskim. W 1912 złożył egzamin nauczycielski z matematyki i fizyki, w 1914egzamin doktorski z filozofii i matematyki. Po odbyciu rocznej praktyki nauczycielskiej w VI gimnazjum we Lwowie pod kierunkiem profesora Karola Czajkowskiego (matematyka i fizyka) oraz Macieja Rataja (propedeutyka filozofii) został nauczycielem w tym gimnazjum. Od 1915 do 1918 był kierownikiem kancelarii uniwersyteckiej podczas rektorowania Kazimierza Twardowskiego. W 1918 wyjechał ze Lwowa do Warszawy, powołany na urzędnika w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W 1920 habilitował się na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, a w 1923 został mianowany profesorem nadzwyczajnym filozofii w Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Wojnę i okupację przetrwał szczęśliwie w Wilnie, po wojnie zaś został przesiedlony do Torunia. Uczestniczył w pracach organizacyjnych nowego uniwersytetu, na którym wykładał aż do przejścia na emeryturę w 1960.
W 1979 roku Uniwersytet Mikołaja Kopernika przyznał mu tytuł doktora honoris causa.
