Theo wir fahr'n nach Lodz
Z Wikipedii
"Theo, wir fahr'n nach Lodz" - czyli "Teo, jedziemy do Łodzi" to popularna niemieckojęzyczna piosenka o Łodzi.
Obecnie piosenka ta znana jest głównie w wersji zaśpiewanej przez niemiecką piosenkarkę greckiego pochodzenia - Vicky Leandros. Singiel ukazał się na płycie winylowej w Niemczech w lipcu 1974 roku i od razu osiągnął rekordową liczbę sprzedanych egzemplarzy, nie schodząc z pierwszego miejsca najlepiej sprzedających się płyt przez kilkanaście tygodni.
Naprawdę piosenka ta jest dużo starsza niż wersja w wykonaniu Vicky Leandros. Tekst wywodzi się jeszcze z czasów dynamicznego rozwoju Łodzi przemysłowej, która właśnie wtedy stała się domem dla setek tysięcy ludzi o różnym pochodzeniu i kulturze. Miasto było zamieszkiwane wówczas m.in. przez Polaków, Niemców, Żydów, Rosjan i Czechów. Okolice Łodzi były wtedy słabo rozwinięte i stanowiły kontrast dla rosnącej metropolii, stąd konwencja utworu: pochwała dla nowoczesnej Łodzi i krytyka zacofanego życia wiejskiego.
Pierwszą wersję piosenki stworzyli podłódzcy Żydzi, oddając w niej swoją tęsknotę za zabawą i życiem we włókienniczej metropolii. Początkowo refren brzmiał:
Potem znane były również inne przeróbki tekstu, np:
- "Leo, wir geh'n nach Lodz, wir bau'n ein Haus und eine Fabrik..." (Poldek, jedziemy do Łodzi zbudować dom i fabrykę...)
Ta skoczna muzyka z ironicznym tekstem była bardzo popularna na początku XX wieku wśród łódzkich Żydów. Podczas swojej drugiej młodości w latach 70. XX wieku dzięki interpretacji Vicky Leandros piosenka zaskarbiła sobie również serca Niemców. Od tej pory utwór ten jest wciąż popularny i zawsze grany na koncertach artystki. Piosenka ta połączyła i wpisała się w życie Żydów, Niemców i Polaków, a nawet Greków za sprawą pochodzenia piosenkarki, nawiązując tym samym do wielokulturowej tradycji przedwojennej Łodzi.
Po niemieckojęzycznym wariancie utworu pojawiły się również angielskojęzyczne wersje, np. amerykańska: "Henry, Let's Go To Town" i brytyjska: "Danny, Teach Me To Dance". Melodia pojawiła się również jako motyw przewodni w trzynastoodcinkowym serialu emitowanym w Niemczech i Austrii pt. "Der brave Soldat Schwejk" (Dzielny wojak Szwejk) wyreżyserowanym przez Wolfganga Liebeneinera z Fritzem Muliarem w roli głównej. Melodia wraz z tekstem była również często parodiowana przez niemieckiego komika Otto Waalkesa.
Obecnie piosenka "Theo, wir fahr'n nach Lodz" (Teo, jedziemy do Łodzi) wykorzystywana jest przez władze Łodzi jako motyw muzyczny promujący miasto w Niemczech na różnorodnych targach. Skuteczne okazało się sięgnięcie do tego popularnego hitu lat 70., wzbudzając ciekawość wielu Niemców, którzy dobrze pamiętają ten utwór, nie wiedząc często o jakim mieście mowa. Tytułowa "Lodz" bowiem to dla wielu Niemców wciąż jeszcze synonim nieistniejącego miasta wiecznej szczęśliwości i zabawy. Ciągle tylko nieliczni z nich wiedzą, że Łódź istnieje naprawdę i jest całkiem blisko - w sąsiedniej Polsce.
