Trzebowianie
Z Wikipedii
Trzebowianie to plemię zachodniosłowiańskie z grupy lechickiej zamieszkujące na Dolnym Śląsku na zachód i północ od siedzib Ślężan. Nazwa plemienia dała początek nazwie miasta Trzebnica. Środkiem ziemi Trzebowian płynęły Nysa Szalona i Kaczawa.
Trzebowianie zajmowali ziemie ograniczone na północy bagnami Szprotawy i wzgórzami trzebnickimi. Na zachodzie granica biegła linią wzgórz na wschód od Bobru za która mieszkali Bobrzanie. Od Ślężan, Trzebowian odzielalały wody środkowego biegu Bystrzycy i jej dopływów, dalej wschodnia granica ziemi plemiennej szła od srodkowego biegu tej rzeki na południe w stronę wschodnich zboczy Gór Sowich. Wydaje się że do Trzebowian należały także ziemie kotliny jeleniogórskiej aż po okolice Lwówka.
Miasta Jawor i Legnica zbudowane w środku Trzebowi (ziemi plemiennej) to najważniejsze grody Trzebowian.
Istnieje także mało popularna konkurencyjna hipoteza, że siedziby wymienianych w dokumentach z IX-X wieku Trzebian mieściły się nie na północ od Ślężan (dzisiejsze okolice Trzebnicy), ale na południe za łańcuchem Sudetów w okolicach leżących na terenie Czech miast: Ceska Trebova i Moravska Trebova.
Wydaje sie że czeskie plemię żyło oddzielnie i nie miało związków z Trzebowianami z nad Nysy Szalonej i Kaczawy.
Zobacz też: Plemiona polskie.
