Udehejczycy
Z Wikipedii
Udehejczycy, zwani też Udehejcami, Udegejczykami i Udegejcami (nazwa własna udee, uddee, udehe) - autochtoniczny naród tunguski ze wschodniej Syberii (Rosja).
Populacja Udehejczyków liczy 1657 osób (rosyjski spis powszechny z 2002 r.); zamieszkują oni głównie północny wschód Kraju Nadmorskiego i południowy wschód Kraju Chabarowskiego - w górach Sichote Aliń i w pobliżu prawych dopływów Ussuri i Amuru. Największym skupiskiem Udehejców jest wieś Agzu
Używają języka udehejskiego, należącego do języków tungusko-mandżurskich, choć w ostatnich latach jest on szybko wypierany przez rosyjski i obecnie jedynie mniejszość (ok. 20%) Udehejców posługuje się rodzimym językiem.
Zmiany populacji Udehejczyków
| rok | liczba Udehejczyków (wg danych spisowych) |
|---|---|
| 1897 | 2.4071) |
| 1926 | 1.357 |
| 1959 | 1.444 |
| 1970 | 1.469 |
| 1979 | 1.551 |
| 1989 | 2.011 |
| 2002 | 1.657 |
1) razem z Oroczanami, liczba samych Udehejczyków jest nieznana.
Tradycyjnymi zajęciami tego ludu są myślistwo i rybołówstwo oraz zbieractwo. W ostatnich latach dość istotną rolę dla gospodarczego bytu przedstawicieli tego ludu odgrywa zbieranie żeń-szenia.
Tradycyjną religią Negidalów był szamanizm, obecnie zachowały się tylko jego przeżytki, a formalnie naród ten w większości wyznaje prawosławie.
[edytuj] Zobacz też:
- język udehejski
