Uranos
Z Wikipedii
Uranos (gr. Οὐρανός - "niebo")
W mitologii greckiej pradawny bóg nieba, a właściwie personifikacją tego bytu. Pierwszy władca świata i jedno z najstarszych bóstw. Bez udziału innej istoty poczęła go i urodziła Gaja (Ziemia), która staje się jego małżonką i wspólnie płodzą kolejne pokolenia bogów. Z ich związku na świat przyszli kolejno:
- Hekatonchejrowie czyli Sturęcy:
- Kiklopowie czyli Cyklopi:
- Arges
- Steropes
- Brontes
- Tytani, w tym Tytanki:
Uranos lękając się siły oraz potęgi Sturęckich i Cyklopów strąca ich wszystkich do Tartaru. Gaja nie chcąc dopuścić do tego by Tytani również zostali tam zesłani, wraz z nimi organizuje spisek przeciwko Uranosowi. Gdy ten zesłał nocną porę by zaznać miłości z Ziemią, wszyscy jego synowie i córki rzucili się na niego, natomiast najmłodszy z nich, Kronos, odcioł ojcu genitalia. W buncie tym nie wzioł udział najstarszy z Tytanów, Okeanos. Odcięte genitalia leciały przez lądy aż wpadły do morza. Z wsiąkających w ziemię większych kropel krwi powstały boginie zemsty Erynie, natomiast krople nasienia dały życie nimfom opiekującym się jesionami (nimfy "Jesionowe"), później Gaja urodziła także, dzięki temu nasieniu, potężne plemie Gigantów. Uranos stracił władzę nad światem i od tej pory nie może już panować nad Gają, być może jest to symboliczne oddzielenie Nieba od Ziemi. Uranos jako bóstwo usuwa się w cień. Jego miejsce zajmuje najmłodszy syn i główny uczestnik buntu, Kronos. Uranos pojawia się jeszcze w mitologii: pogodzony ze swą małżonką Gają pomaga córce, Tytance Rei, urodzić i wychować jej najmłodsze dziecko, Zeusa, przyszłego króla bogów. Gdy ten zdobywa już władze, Uranos wraz z Ziemią przepowiadają mu jakiego potomostwa może się spodziewać z obcowania ze swą pierwszą małżonką, Metis. Mianowicie najpierw urodzi mu ona silną boginię, a później potężnego boga, który pokona własnego ojca. Dzięki tej przepowiedni Zeus zapobiega takiemu rozwiązaniu. W mitologii rzymskiej odpowiednikiem Uranosa był Coelus.
Zobacz też: Erynie.
