V2/A10
Z Wikipedii
Rakieta międzykontynentalna A9/A10, jako projekt stworzona została już w 1941 roku przez Wernera von Brauna. Miał to być pocisk, który niszczyłby cele w sercu Ameryki Północnej. Początkowo pracowano nad wersją bezpilotową, oznaczoną symbolem A9, jednak by zwiększyć celność pocisku zaproponowano kierowanej jej lotem przez pilota. Miałby on zrzucać ładunek bojowy w okolicy celu, a sam dolecieć do Ameryki Południowej. Połączenie wersji A9 i A10 w jedną całość pozwoliło stworzyć pocisk międzykontynentalny o dwustopniowej zasadzie działania. A10 miała być rakietą nośną nadającą rakiecie prędkość ok. 4300 km/h. Miała ona osiągać pułap ok. 45 km i lotem ślizgowym wchodzić z powrotem w ziemską atmosferę. Planowano wyposażyć ten pocisk w głowicę jądrową. Niemcy nie zdążyli opracować żadnego prototypu mimo intensywnych prac.
Prace kontynuowane po wojnie przez von Brauna przyczyniły się do rozwoju broni międzykontynentalnej oraz podboju kosmosu.
Dane techniczne:(wersja I) masa startowa - 85320 kg, masa materiałów pędnych w pierwszym stopniu - 51700 kg, w drugim stopniu - 11850 kg, ciąg pierwszego stopnia - 200 ton, drugiego stopnia - 28,1 tony, długość - 26 m, średnica - 4,15 m, zasięg – ok. 8000 km, prędkość lotu - 11900 km/h, masa głowicy - ok. 1000 kg,
Nie użyta bojowo.
