Via Appia
Z Wikipedii
Via Appia włśc. Via Appia Antica - Droga Appijska, najstarsza droga rzymska, zwana przez Rzymian regina viarum czyli królową dróg. Rozpoczyna się w Rzymie przy Circo Massimo i biegnie (obecnie z przerwami) na południe aż w okolice Kapui pod Neapolem, gdzie skręca na wschód i ciągnie się aż do miasta Brindisi na wybrzeżu Adriatyku, łącząc się tam z Via Adriatica. Na przedmieściach Rzymu droga przebiega przez Parco dell'Appia Antica, w którym zlokalizowane są ruiny starożytnych willi, a także rzymskie katakumby.
W Rzymie równolegle do starożytnej drogi w odległości kilku kilometrów przebiega też nowoczesna Via Appia Nuova. Chociaż nie stanowi ona atrakcji sama w sobie, to jednak dostęp do niektórych zabytków Parco dell'Appia Antica, takich jak Villa dei Quintili, możliwy jest tylko od tej strony.
[edytuj] Historia
Budowę drogi rozpoczął cenzor Appiusz Klaudiusz w 312 p.n.e.. Była pierwszą drogą rzymską nazwaną imieniem urzędnika, który nakazał budowę. Sto lat później było to już tradycją. Początkowo był to gościniec prowadzący od Porta Capena w Rzymie do Kapui, z czasem przedłużono ją do Brundisium (dzis. Brindisi). W III i II wieku p.n.e. uzyskała twardą nawierzchnię z bazaltowych płyt. Była też czymś w rodzaju cmentarza. Prawo XII tablic (V wiek p.n.e.) zabraniało grzebania zmarłych w obrębie miasta, więc grzebano ich w pobliżu dróg, tuż za murami (zobacz: nekropole). Z tego powodu przy Via Appia wyrosły miedzy innymi takie monumentalne grobowce jak: grobowiec Metellusów, grobowiec rodziny Scypionów, Katakumby świętego Kaliksta i in.
W XIX wieku odrestaurowano starą drogę i przywrócono jej świetność na odcinku pierwszych 11 mil, dziś jest jedną z atrakcji turystycznych Wiecznego Miasta. Odnowiony odcinek drogi ciągnie się aż do miasteczka Ciampino pod Rzymem.
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Parco Appia Antica (it)
- Via Appia Antica (en)
