Wanda Miłaszewska
Z Wikipedii
Wanda Miłaszewska (ur. 1 czerwca 1894 w Warszawie, zm. 10 sierpnia 1944 tamże) - polska pisarka.
Ukończyła Gimanzjum Kowalczykówny w Warszawie, Wyższe Kursy Żeńskie w Krakowie i Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. Jej mężem był Stanisław Miłaszewski, dramaturg, publicysta i tłumacz, którego poślubiła w 1914 roku. Była redaktorką działu teatralnego tygodnika dla kobiet "Bluszcz" w latach 1921-1928. Uczyła także rysunku w szkołach średnich. Zginęła wraz z mężem pod gruzami walącego się domu podczas powstania warszawskiego. Oboje zostali pochowani na cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
[edytuj] Wydała:
- "Cmentarz i sad" (1924) - powieść
- "Księżniczka Dagny" (1925) - powieść
- "Zatrzymany zegar" (1926) - powieść
- "Rok Boży" (1927) - wiersze
- "Kaczęta" (1928) - powieść
- "Stare kąty" (1929) - powieść
- "Młyn w Bożej Woli" (1930) - powieść
- "Czarna Hańcza" (1931) - powieść
- "Na cztery wiatry" (1932) - powieść
- "Święty wiąz" (1937) - powieść
- "Bogactwo" (1938) - powieść
- "Wspominamy" (współautor: Stanisław Miłaszewski) (1939) - wspomnienia
