Wiktor Chajes
Z Wikipedii
Wiktor (Wigder) Chajes (ur. 28 września 1875 we Lwowie, zm. w 1941 (?) w ZSRR) - adwokat, działacz społeczny i kulturalny nie tylko lwowskiej gminy żydowskiej, ale całego społeczeństwa Lwowa, od 1930 do 1939 wiceprezydent miasta Lwowa.
Jako kilkunastolatek stał się gorącym zwolennikiem asymilacji Żydów, brał udział w obchodach polskich rocznic patriotycznych. Uczył się w lwowskim gimnazjum im. Franciszka Józefa, skąd został wyrzucony za działalnośc patriotyczną. Na rok przeniósł się do gimnazjum w Przemyślu. W sierpniu 1892 w ramach polskiej organizacji patriotycznej "Orzeł Biały" prowadził akcję zrywania i zamalowywania afiszy informujących o przyjeździe do Lwowa cesarza Franciszka Józefa I, za co został uwięziony. Niedopuszczony do matury wyjechał do Berlina na studia w Akademii Handlowej. Wrócił do Lwowa w 1895.
W 1900, w wieku 25 lat, założył wraz ze szwagrem dom bankowy "Schütz i Chajes". Zbliżył sie wówczas do środowiska syjonistycznego. Był aktywnym działaczem charytatywnym, inicjatorem przedsięwzięć gospodarczych, pracował dla dobra społeczności żydowskiej i polskiej. Czynnie wspierał ruch strzelecki. W 1913 został wybrany do Rady Miasta Lwowa. Zaangażował się czynnie w ruch legionowy. W wolnej Polsce aktywnie włączył się w nurt życia społecznego i gospodarczego. Zimą 1920 współtworzył i organizował Targi Wschodnie. Żył nimi do 1939 (ostatnie otworzył 3 września 1939, nie wierząc w klęskę Polski).
Za pracę publiczną i postawę patriotyczną odznaczony Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta w 1931, Medalem Niepodległości w 1933, Złotym Krzyżem Zasługi w 1937. Po wybuchu wojny współorganizował we Lwowie Komitet Pomocy dla Żołnierzy i był jego wiceprezesem. 23 września 1939, w dzień po kapitulacji Lwowa przed Armią Czerwoną został aresztowany przez NKWD wraz z pozostałymi prezydentami (Stanisławem Ostrowskim, Janem Weryńskim i Franciszkiem Irzykiem). Początkowo był więziony we Lwowie, skąd wiosną 1940 został przewieziony do opróżnionego już obozu w Starobielsku, gdzie najprawdopodobniej wiosną 1941 zmarł (lub został zamordowany).
