Willem Barents
Z Wikipedii
Willem Barents (ur. 1550?, zm. 20 czerwca 1597) — holenderski żeglarz i podróżnik. Od jego nazwiska pochodzi nazwa Morza Barentsa i Wyspy Barentsa.
W 1594 wyruszył z Amsterdamu na dwóch statkach. Popłynął na północny wschód, licząc, że odnajdzie morskie przejście prowadzące do Azji. Dotarł do Nowej Ziemi, lecz z powodu złych warunków atmosferycznych musiał zawrócić.
Rok później, w 1595, wyruszył z kolejną ekspedycją, w skład której wchodziło tym razem siedem statków. Drogę zagrodziły mu lody.
W czasie trzeciej ekspedycji (1596) znów miał do dyspozycji zaledwie dwa statki. Dotarł na nich w okolice Spitsbergenu i na Wyspę Niedźwiedzią. Wkrótce potem statki rozdzieliły się. Barents wyruszył w kierunku Nowej Ziemi, lecz jego statek zamarzł wśród lodów. W początkach 1597 roku większość załogi uciekła z zamrożonego więzienia. Barents zmarł w połowie tego roku, nie zdoławszy powrócić do domu. Prowizoryczną chatkę, którą wraz z wiernymi marynarzami wybudował, odnaleziono dopiero w 1871 roku. Cztery lata później odkryto jego pamiętnik.